Μια μέρα όπως όλες οι άλλες

Καλησπέρα σε όλους!!

Καταλαβαίνω ότι σε αυτό το φόρουμ παρουσιάζουμε εμπειρίες, οπότε πράγματα τα οποία τα ζήσαμε και δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε. Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να παρουσιάσω κάτι που έζησα..

Ζω στην Νίκαια στο σπίτι των γωνιών μου. Έτσι λοιπόν ένα πρωί μου είπε η μητέρα μου να απλώσω τα ρούχα. Καθώς βγαίνω λοιπόν στο μπαλκόνι, μου έρχεται ο ήλιος μέσα στα μάτια, έτσι έβαλα το χέρι μου μπροστά γιατί δεν το άντεχα χωρίς τα γυαλιά μου. Βγάζω το χέρι μου για να κατεβάσω την λεκάνη δίπλα στην απλώστρα, την αφήνω λοιπόν κάτω. Καθώς σηκώνομαι όμως πάνω, δεν βλέπω το εκτυφλωτικό φως πια. Αντίθετα ένα απαλό κόκκινο φως σκέπαζε εμένα και το μπαλκόνι μου, και όταν κοίταξα τον ουρανό μικρά στρογγυλά σκάφη, που με το απαλό λευκό φως που τα περιέβαλε, με έκαναν να κοιτάω σαν υπνωτισμένος.. Κάλυπταν τα πάντα μέχρι εκεί που το μάτι μου έφτανε να δει, και ήταν τόσο κοντά το ένα στο άλλο που δεν μπορούσα να δω τον ουρανό πίσω τους. Φυσικά ταράχτηκα και άρχισα να τσιμπιέμαι δυνατά μήπως και κοιμάμαι, ακόμα και να κοιτάω γύρω μου να δω κάποιον άλλο. Αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι ήμουν μόνος μου..
Τότε σκέφτηκα να κοιτάξω κάτω, μένω στον πρώτο όροφο οπότε θα έβλεπα κάποιον, αλλά τίποτα. Όταν κοίταξα όμως κάτω δεν είδα τον δρόμο, η αμάξια, η ανθρώπους. Το μόνο που είδα ήταν ένα πηχτό, και βαθύ σκοτάδι. Τόσο πυκνό που νόμιζα ότι στεκόμουν πάνω από μια τρύπα, που οδηγεί στη άβυσσο. Η τουλάχιστον έτσι ένιωσα εγώ. Τραβήχτηκα πίσω και γύρισα και κοίταξα μέσα στο σπίτι μου, από ένα μικρό παράθυρο που βλέπει την κουζίνα, για να δω τους γονείς μου. Όμως το σπίτι μου μέσα ήταν σκοτεινό.. Και μου έδινε την αίσθηση ότι ήταν εγκαταλειμμένο. Σκόνη είχε σκεπάσει τα πάντα, και το μόνο που υπήρχε μέσα στην κουζίνα, ήταν το τραπέζι με της καρέκλες, χωρίς την τηλεόραση που ήταν πάνω στο τραπέζι. Οι πάγκοι ήταν άδειοι..
Τότε γύρισα και πάλι στον ουρανό, τα σκάφη ήταν ακίνητα, και εγώ ήμουν σίγουρα μόνος μου. Ότι και να ήταν δεν έμοιαζε να τελειώνει έσκυψα λοιπόν και ξανάπιασα την λεκάνη σκεφτόμενος ότι αυτό μπορεί να τα ξεκίνησε όλα.. Λογικό δεν είναι? Όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις επανέλαβε την τελευταία σου πράξη σκέφτηκα. Φυσικά δεν δούλεψε ούτε αυτό ακούμπησα για δεύτερη φορά την λεκάνη κάτω και όταν σήκωσα τα μάτια μου αντίκρησα πάλι τα σκάφη.. Σινέχιζα να τα κοιτάω. Όταν έστρεψα για λίγο το βλέμα μου στα δεξιά, και στο διπλανό μπαλκόνι, με τύφλωσε για άλλη μια φορά το φως του ήλιου. Αμέσως κοίταξα κάτω και είδα κόσμο, και αμάξια, και από το παράθυρο της κουζίνας, την μητέρα μου. Έτσι περπάτησα αργά και προσεκτικά τοίχο, τοίχο, και μπήκα στην κουζίνα, και έπειτα στο δωμάτιο μου. Η μητέρα μου δεν κατάλαβε τίποτα απ’ ότι συνέβη, για εκείνη πέρασε σκάρτο 1λεπτό απ’ ότι μου είπε. Για μένα πέρασαν το λιγότερο 10 ..

Το φαινόμενο αυτό έλαβε χώρα Ιούνιο του 2011. Δεν έχει ξαναγίνει μέχρι τώρα. Θέλω να μου πείτε τι ήταν ακριβώς κατά την γνώμη σας αυτό που συνέβη, το σίγουρο είναι οτι εγώ το έζησα. Καθώς και αν κάποιος έζησε κάτι παρόμοιο να συγκρίνουμε και να δούμε. Περιμένω σχόλια η ερωτήσεις σας.. Ευχαριστώ

Καλώς ήρθες στην παρέα μας φίλε Orfius !

Το φαινόμενο που μας παραθέτεις, είναι όντως αρκετά δυνατό και ίσως και λίγο ¨βάναυσο¨ για τα δεδομένα της φυσιολογικής ζωής.
Θα ήθελα, να σε ρωτήσω κάποια πράγματα, έτσι ουτοσώστε, να μπορέσω και εγώ αλλά και οι υπόλοιποι που θα το διαβάσουν, να σχηματίσουμε μια πιο καλή όψη του φαινομένου αυτού.
Πρώτων : Όταν αυτό έλαβε χώρα, εσύ ήσουν απόλυτα νηφάλιος ; ( Χωρίς παρεξήγηση ! Ο λόγος που ρωτώ, είναι καθαρά για να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα, που ούτως ή άλλως θα πρέπει να ειπωθούν και να διευκρινιστούν ).
Δεύτερων : Όταν ο ήλιος σε χτύπησε στα μάτια, υπέστης κάποια ζάλη, που να σου έφερε συναίσθημα αποπροσανατολισμού ;
Τρίτων : Η διάρκεια αυτού του φαινομένου, αναφέρεις ότι ήταν περίπου δέκα λεπτά της ώρας. Η διάρκεια αυτή έγινε αισθητή, εντός του φαινομένου ; ή όταν όλα επέστρεψαν στο φυσιολογικό τους ρυθμό ; ( Με λίγα λόγια, ένοιωθες αισθητά τον χρόνο να κυλά, την ώρα του φαινομένου ; ή κατάλαβες, ότι κάτι συνέβη σε σχέση με τον χρόνο, την ώρα που εσύ επανήλθες από το φαινόμενο ) ;

Ευχαριστώ Johnart

Καλώς ήρθες στην παρέα μας φίλε Orfius

Το φαινόμενο που μας παραθέτεις, είναι όντως αρκετά δυνατό και ίσως και λίγο ¨βάναυσο¨ για τα δεδομένα της φυσιολογικής ζωής.
Θα ήθελα, να σε ρωτήσω κάποια πράγματα, έτσι ουτοσώστε, να μπορέσω και εγώ αλλά και οι υπόλοιποι που θα το διαβάσουν, να σχηματίσουμε μια πιο καλή όψη του φαινομένου αυτού.
Πρώτων : Όταν αυτό έλαβε χώρα, εσύ ήσουν απόλυτα νηφάλιος ; ( Χωρίς παρεξήγηση ! Ο λόγος που ρωτώ, είναι καθαρά για να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα, που ούτως ή άλλως θα πρέπει να ειπωθούν και να διευκρινιστούν ).
Δεύτερων : Όταν ο ήλιος σε χτύπησε στα μάτια, υπέστης κάποια ζάλη, που να σου έφερε συναίσθημα αποπροσανατολισμού ;
Τρίτων : Η διάρκεια αυτού του φαινομένου, αναφέρεις ότι ήταν περίπου δέκα λεπτά της ώρας. Η διάρκεια αυτή έγινε αισθητή, εντός του φαινομένου ; ή όταν όλα επέστρεψαν στο φυσιολογικό τους ρυθμό ; ( Με λίγα λόγια, ένοιωθες αισθητά τον χρόνο να κυλά, την ώρα του φαινομένου ; ή κατάλαβες, ότι κάτι συνέβη σε σχέση με τον χρόνο, την ώρα που εσύ επανήλθες από το φαινόμενο ) ;

Ευχαριστώ Johnart


Καλός σας Βρήκα φίλε john!!!

Θα απαντήσω στης ερωτήσεις σου φίλε john χωρίς καμία παρεξήγηση φυσικά εφόσον της βρίσκω απόλυτα λογικές..
1) Ήμουν απόλυτα νηφάλιος αυτό σημαίνει ότι δεν είχα πιεί τίποτα το προηγούμενο βράδυ, η καπνίσει τίποτα περίεργο το ίδιο πρωινό..
2) Όταν ο ήλιος με χτύπησε στα μάτια, μου έφερε μεγάλη ζαλάδα. Γιατί μόλις είχα ξυπνήσει, και επειδή έχω και μια ευαισθησία στα μάτια, με ζάλισε πολύ. Τόσο που αναγκάστηκα να σταματήσω να περπατάω, και να βάλω το χέρι μου μπροστά..
3) Εδώ μου είναι λίγο δύσκολο να απαντήσω, γιατί δεν είδα την ώρα πριν το φαινόμενο, για να ξέρω πόσο ήταν μετά.. Αυτό που ξέρω όμως, είναι ότι κατά την διάρκεια του φαινομένου, νόμιζα ότι κυλούσαν ώρες.. Τα 10 λεπτά τα λέω υπό την μορφή λογικής, οπότε εντός του φαινομένου θα έλεγα ότι δεν είχα καμία αίσθηση του χρόνου. Στο περίπου με όλα αυτά τα πέρα δώθε που έκανα το λιγότερο 10λεπτά θα έπρεπε να είχαν περάσει. Όπως η μητέρα όμως είπε με το ζόρι 1λεπτό πέρασε που ούτε και αυτό στέκει φυσικά

Η ερώτηση είναι απλή. Ένοιωθες τον χρόνο να κυλά, εντός αυτού του φαινομένου ; Αδιάφορο αν κυλούσε κανονικά, ή αν κυλούσε με διαφορετική ταχύτητα, πχ ( το ένα λεπτό να κράταγε ώρες ). Αυτό που θα ήθελα να μου εξηγήσεις, είναι αν και κατά πόσο, εσύ καταλάβαινες τον χρόνο εντός. Ένα παράδειγμα : Ένοιωθες, ότι ο χρόνος περνάει και εσύ αισθάνεσαι όλο και πιο δέσμιος,
της νέας αυτής πραγματικότητας ;
Ένοιωθες, ένα συναίσθημα φόβου, ότι εσύ υπέστης φαινόμενο ( τύπου χρονομετάθεσης ) και πλέων ξέμεινες εκεί, στην νέα πραγματικότητα και στην νέα – άγνωστη ζωή ;


Καλησπέρα και πάλι φίλε john..

Όπως ανάφερα και πρίν δεν είχα καμία αίσθηση του χρόνου, εντός του φαινομένου. Αλλά αν μπορούσα να πω οτι κάτι καταλάβαινα, θα έλεγα οτι πίστευα οτι ξέμεινα εκεί, και ο χρόνος κυλάει κανονικά (ότι και αν ήταν ο χρόνος σε αυτό το μέρος). Δεν ένοιωσα τοσο φόβο χωρίς να προσπαθώ να το παίξω, όσο οτι έκανα σκέψεις για το τι κινήσεις μπορώ να κάνω, απο εκεί και μετά. Με λίγα λόγια ήμουν σίγουρος οτι θα ζούσα εκεί και δέν θα είχε επιστροφή. Άραγε πώς μπορούμε να πούμε σε ποιό είδος μεταφοράς ανήκει? Αν χρειάζεσαι παραπάνω διευκρινήσεις ρώτα με ελεύθερα.. Ευχαριστώ

Καλή μέρα φίλε Orfius

Οι διευκρινήσεις σου ήταν σαφείς !
Αυτό που ήθελα να μάθω, ήταν αν εσύ έστω και για λίγο, πίστεψες ότι θα μείνεις εκεί (όπου και αν είναι αυτό το μέρος ).
Μου το απάντησες, όταν μου είπες ότι σκεφτόσουν, τι θα κάνεις από εκεί και μετά …
Αυτό που ένοιωθες, στην πραγματικότητα που εκείνη την ώρα ζούσες - βρισκόσουν, νοείται χρόνος και μάλιστα κυλιόμενος !
Για αρχή, μας είναι αδιάφορο για την ποιότητα του χρόνου, πχ αν το ένα λεπτό διαρκούσε ένα λεπτό ή μια ώρα. Αυτό στο οποίο, θα πρέπει ίσως να εμβαθύνουμε, είναι το είδος ταξιδίου που εσύ έκανες.
Για να μπορέσουμε να το διευκρινίσουμε και αυτό, θα πρέπει να μας πεις, αν για εσένα ο χώρος που βρέθηκες, ήταν γνώριμος σαν συναίσθημα, πχ αναφέρεις ότι παρέμεινες στο μπαλκόνι σου και ότι μπορούσες να βλέπεις, το εσωτερικό του σπιτιού σου . Επίσης αναφέρεις, ότι το σπίτι σου, έμοιαζε σαν να το είχαν εγκαταλείψει. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις : Όταν ζούσες το αυτό φαινόμενο, το συναίσθημα σου ήταν γνώριμο ; πχ πίστευες ότι το σπίτι αυτό, είναι το ίδιο με το δικό σου ; ή μήπως σε ξένιζε ; προσοχή ! Μόνον σαν συναίσθημα και όχι η εικόνα που αυτό παρουσίαζε.
Η επόμενη ερώτηση, ίσως να σε δυσκολέψει κάπως. Πριν λοιπόν σου κάνω την ερώτηση, να σου διευκρινίσω, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν αίσθηση του σωστού χρόνου που θα έπρεπε να βρίσκονται. Αν όμως ποτέ βρεθούν εκτός χρόνου, τότε ένα παράξενο συναίσθημα τύπου ( αποπροσανατολισμού ) του είναι και όχι του χώρου, θα τους καταβάλει. Εσύ ένοιωσες κάπως έτσι ;
Τέλος το βιολογικό μας ρολόι, είναι ικανό να συλλάβει ένα χρονικό φαινόμενο και να προσδιορίσει με μορφή γενικότητας, αν αυτό που ζεις είναι στο τώρα ή στο παρελθόν ή στο μέλλον.
Έλαβες κάποιο τέτοιο ¨ μήνυμα ¨ εσύ ;

Ευχαριστώ Johnart

Καλησπέρα και πάλι φίλε john

1) Ο χώρος που βρέθηκα το μπαλκόνι, αλλά και το παράθυρο, με την κουζίνα, ήταν πάνω κάτω ο χώρος που ήξερα. Όμως πραγματικά τώρα που το λες και το σκέφτομαι είχα το συναίσθημα ότι δεν είναι το σπίτι μου, και ούτε το μπαλκόνι μου. Ένοιωθα πιο πολύ σαν κάποιος γνωστός να με κάλεσε εκεί, παρά το ότι εγώ μένω σε αυτό το σπίτι.. Πιστεύω ότι καθ’ όλη την διάρκεια που κράτησε αυτό, ούτε για μία στιγμή δεν ένοιωσα γνώριμο το χώρο.. Όμως αυτό που μου ήταν γνώριμο μέσα μου ήταν αυτό το κόκκινο φώς, και τα σκάφη. Δεν φοβόμουν καθόλου, αλλά ούτε και πανικοβλήθηκα, δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί.
2) Με δυσκολεύει αυτή σου η ερώτηση και δεν μπορώ να το εξηγήσω. Το μόνο που μπορώ να πω και εύχομαι να βοηθήσει, είναι ότι ένοιωθα σαν να βρίσκομαι, ακριβώς εκεί που πρέπει να βρίσκομαι. Θυμόμουν όλη μου την ζωή. Και ένοιωθα ότι αυτό το μέρος, είναι ίσως το μόνο μέρος που είχε σημασία από όλα όσα βρέθηκα, το μόνο σωστό.
3) Όσο για το μήνυμα έτσι όπως το θέτεις, πιστεύω ότι έλεγε ότι αυτό είναι ακόμα το παρόν μου δεν ξέρω πως ακούγετε αυτό..
Συγνώμη αν η απαντήσεις μου δεν είναι τόσο εύστοχες στα ερωτήματα σου, αλλά και για μένα είναι κάπως μπερδεμένα όλα.. Πάντως οι ερωτήσεις σου με βοηθάνε πολύ, γιατί κανένας μέχρι τώρα δεν ενδιαφερόταν να ρωτήσει από αυτούς που το είπα. Οπότε ρώτα ελεύθερα βοηθάει και τους δυο μας

Καλή εσπέρα και σε σένα φίλε Orfius

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις που μου έδωσες !
Από τα λεγόμενα σου, προκύπτει, ότι δεν ένοιωσες καθόλου άβολα με αυτό το φαινόμενο, όσον αφορά το συναίσθημα.
Αυτό είναι καλό και ίσως μας βοηθήσει, να περιορίσουμε τα αποτελέσματα των απαντήσεων μας.
Αν λοιπόν κατάλαβα καλά, αυτό που έζησες, δεν σου προκάλεσε φόβο, ούτε ανασφάλεια, πλην της ανασφάλειας της αλλαγής, που εσύ πλέων ήσουν σε θέση να βλέπεις. Αυτό λοιπόν, περιορίζει τα αποτελέσματα στο ερώτημα : Τι είδους ταξίδι έκανες. Όπως προκύπτει από τα λεγόμενα σου, το ταξίδι που έκανες, δεν έγινε σε χρόνο, αφού το μήνυμα που εξέλαβες από το βιολογικό σου ρολόι, δεν σε ξένιζε !
Άρα, και πάντα κατά την γνώμη μου, εσύ παρέμεινες στο τώρα, που είμαστε όλοι μας.
Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι το ταξίδι αυτό δεν έγινε … Άρα, αυτό που πρέπει να διευκρινίσουμε πλέων, είναι το είδος του ταξιδίου σου. Για να μπορέσουμε όμως να κάνουμε κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα, να ξεκαθαρίσουμε κάποια άλλα θέματα, όπως πχ Μέχρι που έβλεπε το μάτι σου ; Ήταν τόσο, όσο θα δεις και σήμερα αν βγεις έξω στο μπαλκόνι σου ; ή μήπως έμοιαζε πιο περιοριστικό ;
Από αυτήν σου την απάντηση, θα εξαρτηθεί και το αν στον σημείο που πήγες, ήσουν ελεύθερος να κινηθείς μέσα στα χωρικά όρια, ή αν το σημείο αυτό ήταν κάτι που είχε απόλυτο περιορισμό χώρου.
Μια ακόμα ερώτηση ( και χωρίς παρεξήγηση ) Τα σκάφη που εσύ έβλεπες, έμοιαζαν γνώριμα ; Δηλαδή σου θύμιζαν κάτι, που πιθανώς να έχεις ξαναδεί ; ή μήπως, ήταν και αυτά εντελώς κάτι νέο, που δεν έχεις ξαναδεί ! Από αυτήν σου την απάντηση, θα δούμε δυο διαφορετικές πτυχές της πράξης.
Πρώτων : Αν εσύ έχεις ξαναβρεθεί εκεί, αλλά το υποσυνείδητο σου δεν σου επιτρέπει να θυμηθείς !

Δεύτερων : Αν αυτό, μπορεί να σε πήγε κάπου, που όντως ήδη βρισκόσουν !

Για το δεύτερο, θα χρειαστεί να πλατειάσω λίγο, για να γίνω πιο κατανοητός.
Αυτό που θέλω να πω είναι … Μήπως ο λόγος που εσύ αντιλαμβανόσουν, ότι όλα αυτά είναι στο τώρα και όχι σε άλλη χρονική περίοδο, ( μέλλον ή παρελθόν ) είναι επειδή στο ¨ πιθανό μέλλον ¨ εσύ είσαι σε αυτό το σημείο ; Αν πούμε ( πάντα υποθετικά ) ότι αυτό ισχύει, τότε εσύ έκανες ένα ταξίδι στον χρόνο … με μόνη διαφορά ότι δεν αποτέλεσες ξεχωριστό σώμα, από το εκεί σου σώμα. Αυτό σημαίνει, ότι εισχώρησες εντός του εκεί σώματος σου ! ( πάντα κατά την γνώμη μου και πάντα προαιρετικά, αφού ακόμα, είναι πολύ νωρίς για να καταλήξουμε σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα ). Αν όχι … τότε η πλάστιγγα, γέρνει προς το ταξίδι κόσμων και όχι χρόνου ! Αυτό προκύπτει, από τα λεγόμενα σου που ορίζουν, ότι δεν υπήρξε άλλος άνθρωπος εκεί !
( Και μια μακρινή θεωρία : Από την τελευταία πράξη, που καταμαρτυρά ότι δεν υπήρξε άλλος άνθρωπος, εγώ οδηγούμε ( με κάθε επιφύλαξη ) στο συμπέρασμα, ότι ίσως αφορά εικόνα, που ορίζει το τέλος ή την ( μέγα αλλαγή ) που θα υποστεί ο κόσμος, η οποία πρόκειται να έρθει σύντομα και που λίγο ή πολύ όλοι μας ενδόμυχα αντιλαμβανόμαστε, έστω και αν δεν μπορούμε να εξηγήσουμε ). Οι μορφές που παίρνουν οι εικόνες που βλέπουμε, σε ένα τέτοιο φαινόμενο, είναι καθαρά, ευθύνη της λογικής μας και κανενός άλλου. Αυτό σημαίνει ότι, μπορεί αυτό που θα δούμε να μην είναι έτσι ακριβώς όπως το βλέπουμε ...

Ευχαριστώ Johnart



Καλή μέρα και πάλι φίλε john

Για αρχή θέλω να ζητήσω συγνώμη για την μακράν απουσία μου αλλά είχα ένα σοβαρό πρόβλημα με το ιντερνέτ..
Ελπίζω να μην είναι πολύ αργά να απαντήσω τώρα στης ερωτήσεις σου..
Στην ερώτηση σου μέχρι που μπορούσε να δει το μάτι μου θα σου απαντήσω ότι η όραση μου δεν έφτανε πολύ μακριά υπήρχε ένα είδος ομίχλης από ένα σημείο και μετά και δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τίποτα.. Είμαι δε σίγουρος ότι και στον 5ο όροφο να ανέβαινα πάλι δεν θα έβλεπα πολύ μακριά… Τα σκάφη τώρα που το λες και το σκέφτομαι έμοιαζαν αρκετά γνώριμα αλλά δεν ξέρω μήπως είναι από της ταινίες που έχω δει (έχω δει πολλές).. Αλλά για να είμαι απόλυτα ειλικρινείς απέναντι σου δεν μου ήρθαν οι ταινίες στο μυαλό καθόλου αν σε βοηθάει αυτό.. Όσο γ’ αυτό που λες ότι με πήγε κάπου που έχω ξαναβρεθεί στο μέλλον καταλαβαίνω το μισό κομμάτι που λες ότι αυτό το σημείο είναι το πιθανό μου μέλλον μετά εκεί που λες για σώματα σε έχασα μπορείς σε παρακαλώ να τα εξηγήσεις πιο απλά?

Καλός ήρθες στο φόρουμ orfius
Κατά πρώτον θέλω να σε ευχαριστήσω που μοιράστηκες μια τόσο ιδιαίτερη και σημαντική εμπειρία μαζί μας.
Διάβασα προσεκτικά την εμπειρία σου , και επίσης βλέπω ότι
με μεγάλο ενδιαφέρον έχει ανταποκριθεί ο φίλος John art.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω και εγώ κάτι με την σειρά μου.
Θα μπορούσε αυτό που έζησες να σου το πάρει κάνεις .
Θα μπορούσε κάποιος με ένα επιστημονικό θεώρημα του σήμερα που όπως ξέρουμε έχουν την τάση να απομυθοποιούνε τα πάντα, και να τα ονοματίζουν όπως θέλουνε και όπως τους βολεύει, να σου πάρουν, αυτήν την τόσο σημαντική εμπειρία .
Θα μπορούσε έστω και στο ελάχιστο να χάσει το φως της ,που αυτήν την στιγμή φωτίζει την μνήμη σου.
Ευχαριστώ babis_tsa

Καλησπέρα και σε εσένα babis_tsa και καλός σας βρήκα

Στην ερώτηση σου θα απαντήσω ΟΧΙ οτι δεν μπορεί κανένας να μου πει οτι δέν το έζησα ακόμα και αν μου παραθέσει πίνακες ολόκληρους με θεωρίες και μαθηματικά.. Γιατί όσες θεωρείες και να φτιαχτούν με όσες πράξεις μαθηματικές καμία δεν μπορεί να σβήσει μία εμπειρία....

Χαίρομε φίλε orfius, που δεν μπορεί να στο πάρει κανένας
Επίτρεψε μου να κάνω και κάποιες άλλες ερωτήσεις ;
Πριν να βρεθείς στο μέρος το όποιο αναφέρεις, είδες κάποια δυνατή λάμψη ?
Είχες απώλεια ολική η μερική των αισθήσεων σου ?
Αν ναι η εικόνα μπροστά σου συντίθενται σιγά – σιγά και αναπάντεχα για τα έντρομα μάτια σου ?

Οι αισθήσεις σου σε ειδοποιούσαν ότι υπάρχει κίνδυνος ?
Μήπως ένιωθες ότι ήταν κοιμισμένες, νωθρές, ανίκανες να μεταφέρουν οποιαδήποτε συναίσθημα, επί του χρόνου ανταπόκρισης, που χρειάστηκες για να αποσαφηνίσεις πλήρως, την εικόνα που είδες ?
Το σώμα σου είχε κανέναν ενδιαφέρον για σένα, επί της τόσο τρομερής αυτής στιγμής ?

Τι είχε περισσότερη σημασία για σένα, να τελειώσει το φαινόμενο ?
ή πώς προκλήθηκε και βρέθηκες εκεί ?
Οι απαντήσεις που θα δώσεις, θα σταθούν ως καταλύτης ,να βοηθηθεί πολύς κόσμος, όταν βρεθεί σε μια παρόμοια θέση, και δεν βγάζω τον ευατό μου έξω από αυτό, σε παρακαλώ μετέφερε μας, όσα περισσότερα μπορείς να θυμηθείς ότι αισθάνθηκες, από αυτήν την τόσο σημαντική σου εμπειρία.

Χαίρομε φίλε orfius, που δεν μπορεί να στο πάρει κανένας
Επίτρεψε μου να κάνω και κάποιες άλλες ερωτήσεις ;
Πριν να βρεθείς στο μέρος το όποιο αναφέρεις, είδες κάποια δυνατή λάμψη ?
Είχες απώλεια ολική η μερική των αισθήσεων σου ?
Αν ναι η εικόνα μπροστά σου συντίθενται σιγά – σιγά και αναπάντεχα για τα έντρομα μάτια σου ?

Οι αισθήσεις σου σε ειδοποιούσαν ότι υπάρχει κίνδυνος ?
Μήπως ένιωθες ότι ήταν κοιμισμένες, νωθρές, ανίκανες να μεταφέρουν οποιαδήποτε συναίσθημα, επί του χρόνου ανταπόκρισης, που χρειάστηκες για να αποσαφηνίσεις πλήρως, την εικόνα που είδες ?
Το σώμα σου είχε κανέναν ενδιαφέρον για σένα, επί της τόσο τρομερής αυτής στιγμής ?

Τι είχε περισσότερη σημασία για σένα, να τελειώσει το φαινόμενο ?
ή πώς προκλήθηκε και βρέθηκες εκεί ?
Οι απαντήσεις που θα δώσεις, θα σταθούν ως καταλύτης ,να βοηθηθεί πολύς κόσμος, όταν βρεθεί σε μια παρόμοια θέση, και δεν βγάζω τον ευατό μου έξω από αυτό, σε παρακαλώ μετέφερε μας, όσα περισσότερα μπορείς να θυμηθείς ότι αισθάνθηκες, από αυτήν την τόσο σημαντική σου εμπειρία.



Παίρνοντας υπόψη μου τα λόγια του john_art που σέβομαι σαν φίλο και συνεργάτη
απαντώ για το τελευταίο μήνυμα που σου έστειλα
Δεν είχα κακή πρόθεση, και σαφέστατα δεν ήθελα να σε βομβαρδίσω με ερωτήσεις
Το μόνο που ήθελα, επειδή είναι πολύ ιδιαίτερο το φαινόμενο σού, να μάθει ο κόσμος του φόρουμ όσο περισσότερα μπορεί από αυτό.
Να αισθανθεί όπως και εσύ φίλε orfious , αλλά και οι υπόλοιποι που έχουν βιώσει τέτοιου είδους φαινόμενα, και να κατανοήσει το μέγεθος της αλλαγής.
Αλλαγής στα συναισθήματα μας.
Αλλαγής στον τρόπο που ανταποκρίνονται οι αισθήσεις μας.
Αλλαγής που επηρεάζει τον χρόνο σε παρόν παρελθόν και μέλλον.
Αλλαγής που εκμηδενίζει τον χώρο σε παρόν παρελθόν και μέλλον.
Αλλαγής που ελευθερώνει την ύπαρξη από τα δεσμά της.
Τέλος θέλω να πω ότι από τον τρόπο με τον όποιο γράφεις μέσα στο φόρουμ φαίνεται το επίπεδο σου, η διαύγεια και η ενορατικότητα σου δεν ήθελα να σε θίξω με κανέναν τρόπο.

Σου ζητώ συγνώμη αν σε έθιξα δεν είχα τέτοια πρόθεση[/size]


Καλησπέρα και πάλι φίλε babis tsa

Για αρχή θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για της απαντήσεις που μου δίνεται αλλά και της ερωτήσεις που μου κάνετε. Εκτιμώ και τα 2 πολύ.. Φίλε babis tsa δεν παρεξήγησα ούτε θίχτηκα για κανένα λόγο. Και γιατί να το κάνω άλλωστε είναι σαφώς απαραίτητο να ζητάς διευκρινήσεις εγώ το έζησα όχι εσύ οπότε είναι απόλυτα λογικές οι ερωτήσεις μόνο που έχω απαντήσει λίγο πολύ από της προηγούμενες ερωτήσεις.. Στην περίπτωση όμως που δεν το έκανα θα απαντήσω αμέσως τώρα..
Η μόνη λάμψη που είδα ήταν του ήλιου όταν βγήκα στο μπαλκόνι μετά όπως περιγράφω και στην εμπειρία μου απλά ακούμπησα κάτω την λεκάνη με τα ρούχα όταν σηκώθηκα είχαν όλα αλλάξει.. Δεν υπήρξε καμία απώλεια αισθήσεων πέρα του μικρού μου αποπροσανατολισμού μου .. Δεν αισθανόμουν κανένα κίνδυνο πέραν τον φυσιολογικό φόβο του που βρίσκομαι?? Όσο για της αισθήσεις μου και αν ήταν νωθρές η το σώμα μου αν αισθανόμουν κάτι η απάντηση μου είναι όχι.. Πέρα από όλα όσα έχω είδη περιγράψει δεν μπορούσα καν να μπω στην διαδικασία να εξηγήσω η ακόμα και να καταλάβω κάτι αν αυτό εννοείς με το νωθρές τότε ίσως και να ήταν όμως η αλήθεια είναι ότι δεν μπήκα καν στην διαδικασία αυτή.. Όσο για την τελευταία ερώτηση είχε σημασία πως βρέθηκα εκεί αλλά μόνο ως προς το πώς να επιστρέψω βλέπε πύλη η ότι άλλο.. Όσο αναφορά το αν ήθελα να τελειώσει το φαινόμενο. Θα πω ότι στην αρχή ναι το ήθελα αλλά μετά από λίγο το μόνο που ήθελα ήταν να μάθω πόσο βαθειά είναι η τρύπα του λαγού (αναφορά στην αλίκη στην χώρα τον θαυμάτων)…

Ευχαριστώ πολύ για την υπομονή και το ενδιαφέρον

Για σου φίλε μου orfius !

Χαίρομαι που δεν σε έθιξαν οι ερωτήσεις μου, και βρήκες τον χρόνο να μου απαντήσεις, ελπίζω, να είσαι καλά τώρα, ( σε σχέση με την αρρώστια που σε ταλαιπώρησε ).
Στην απάντηση που μας δίνεις με την λεκάνη, με τα ρούχα, και μετά όταν σηκώθηκες, είχαν όλα αλλάξει.

Παίρνω σαν δεδομένο αυτό και ότι δεν μεσολάβησε, αυτό που πoλλοί από εμάς, έχουμε δει, σε πολλά φαινόμενα. ( το σύννεφο ) !
Όσο για το ότι, δεν είχες, κάποια καθυστέρηση, στην ανταπόκριση των αισθήσεων σου,παίρνω ως δεδομένο ότι δεν είχες !

Μου τα χαλάει λίγο, αυτό που λες για την πύλη, και θα σου πω το γιατί.
Αν πέρασες, μέσο μια πύλης, τότε φυσικό, και επόμενο,
Θα ήταν, να προλάβεις, να δεις κάτι, γιατί αν όντως υπήρχε, και δεν πρόλαβες, να το δεις, τότε, θα είχες
Απώλεια, αισθήσεων ( αλλά όχι με την έννοια της λιποθυμίας ).
Αλλά με την έννοια, νωθρότητας, που πιθανότατα δεν κατάλαβες στο μήνυμα μου.

Τι εννοώ, με τον όρο νωθρότητα: εννοώ την καθυστέρηση της ανταπόκρισης (της δυνατότητας σου) να αντιληφθείς, αμέσως, τους όρους, που θα έπρεπε να έχει η συμβατότητα σου, ως προς την ενεργοποίηση, των νευρώνων, του συναισθήματος σου ! (σε σχέση, με την αλλαγή, πραγματικότητας ).

Έτσι απαντώ: Για να είναι η πύλη αυτή που στάθηκε η αιτία, θα πρέπει, με κάποιον τρόπο, να δηλώσει την παρουσία της , με κάποιο τρόπο, όπως έχουμε, συνηθίσει.

Τώρα, στην απάντηση σου, ή κάτι άλλο, εκτός από πύλη, τι θα μπορούσε να είναι, αυτό το κάτι άλλο, που να είναι τόσο ισχυρό, ώστε να αλλάξει, την μια εικόνα, της πραγματικότητας, με την άλλη ;

Χωρίς να μεσολαβήσει, κάτι, που να δηλώνει, την εναλλαγή, των εικόνων !

Η ερώτηση μου αυτή, γίνεται, από καθαρό ενδιαφέρον, και όχι για κανέναν, άλλο λόγω, ως θέμα, προς συζήτηση.

Τέλος, εύχομαι σε σένα , αλλά και σε εμάς, να μάθουμε, σύντομα, πόσο βαθειά, πάει , αυτή η τρύπα, του λαγού ( όπως πολύ σωστά είπες ).


Ευχαριστώ Babis_tsa


Καλησπέρα και πάλι babis_tsa

Ξαναλέω ότι δεν υπάρχει λόγος να με θίξει κάτι.. Και ευχαριστώ για το ενδιαφέρον αισθάνομαι καλύτερα.. Πιθανότατα κάπου έγινε κάποιο λάθος εγώ ποτέ δεν είπα ότι έγινε μέσω πύλης και ούτε και το πιστεύω.. Το ανάφερα μόνο σαν κάποιο μέσο που θα γινόταν μια τέτοια πράξη.. Δεν το ανέφερα με την μορφή ότι έτσι έγινε στην δική μου περίπτωση.. Μια πύλη είναι σταθερή και η αρχική μου διαδικασία στο φαινόμενο (βλέπε επανάληψη σηκώματος λεκάνης και ξανακατέβασμα) έγινε ακριβώς για να αποκλείσω την διαδικασία πύλης και το έκανα.. Για την νωθρότητα ήδη απάντησα σε 2 μορφές η μια ήταν ότι δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς ζούσα και που. Και η άλλη είναι ότι η αντίληψη μου δούλευε αρκετά γρήγορα εφόσον προσπαθούσα να επιλύσω το πρόβλημα.. Αν και πιστεύω ότι έχω απαντήσει σε όλα δεν μπορώ να είμαι εντελώς σίγουρος. Οπότε αν υπάρχουν άλλες ερωτήσεις θα προσπαθήσω να τις απαντήσω..

Ευχαριστώ πολύ

Καλησπέρα και πάλι babis_tsa

Ξαναλέω ότι δεν υπάρχει λόγος να με θίξει κάτι.. Και ευχαριστώ για το ενδιαφέρον αισθάνομαι καλύτερα.. Πιθανότατα κάπου έγινε κάποιο λάθος εγώ ποτέ δεν είπα ότι έγινε μέσω πύλης και ούτε και το πιστεύω.. Το ανάφερα μόνο σαν κάποιο μέσο που θα γινόταν μια τέτοια πράξη.. Δεν το ανέφερα με την μορφή ότι έτσι έγινε στην δική μου περίπτωση.. Μια πύλη είναι σταθερή και η αρχική μου διαδικασία στο φαινόμενο (βλέπε επανάληψη σηκώματος λεκάνης και ξανακατέβασμα) έγινε ακριβώς για να αποκλείσω την διαδικασία πύλης και το έκανα.. Για την νωθρότητα ήδη απάντησα σε 2 μορφές η μια ήταν ότι δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς ζούσα και που. Και η άλλη είναι ότι η αντίληψη μου δούλευε αρκετά γρήγορα εφόσον προσπαθούσα να επιλύσω το πρόβλημα.. Αν και πιστεύω ότι έχω απαντήσει σε όλα δεν μπορώ να είμαι εντελώς σίγουρος. Οπότε αν υπάρχουν άλλες ερωτήσεις θα προσπαθήσω να τις απαντήσω..

Ευχαριστώ πολύ



Δεν έχω προς το παρόν άλλες ερωτήσεις .
Ήσουν αρκετά σαφείς, σε ευχαριστώ για τις απαντήσεις που μου έδωσες.
Θα τις συμπεριλάβω και αυτές, ως κομμάτια του παζλ, που συνθέτουν, του τύπους αλλά και τους κανόνες, τις πολυπλοκότητας που φέρει η νέα πραγματικότητα.
Ελπίζω σύντομα, να είμαι σε θέση, να ξεδιαλύνω, με αρκετή σαφήνεια, τον τρόπο με τον όποιο εφαρμόζονται ή εφαρμόστηκαν αυτά, ( τα φαινόμενα ) στον καθένα από εμάς.

Ευχαριστώ Babis_tsa