Διαταράκτης πραγματικότητας
Διαταράκτης πραγματικότητας
Διαταράκτης πραγματικότητας
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Διαταράκτης πραγματικότητας

Φαινόμενα που κατά τον κοινό νου είναι ακατανόητα και αποτελούν μυστήριο βρίσκουν πάντα την απάντηση με απόλυτα φυσικές μεθόδους που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε το ποιόν αυτών. Η ίδια η φύση απαντά στο άγνωστο ...
 
ΦόρουμLatest imagesΑναζήτησηΕγγραφήΣύνδεση
Το φόρουμ αυτό σχετίζεται με την διατάραξη της πραγματικότητας που ζούμε στην καθημερινότητα μας, που όμως δεν γίνεται αντιληπτή από τους περισσότερους από εμάς. Πολλοί άνθρωποι έχουν βιώσει κάποια ακατανόητα φαινόμενα, ( διατάραξης της πραγματικότητας ) που τους έχουν τρομάξει, ή τους έχουν προβληματίσει, λίγο ή πολύ και παραμένουν σιωπηλοί, φοβούμενοι την κατακραυγή των γύρω συνανθρώπων τους. Ως εκ τούτου, επιδιώκουν να διαγράψουν τα φαινόμενα αυτά σιγά, σιγά από την μνήμη τους, φοβούμενοι, προσπαθώντας να μην διαφοροποιούνται από το κοινωνικό σύνολο. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι ο κάθε άνθρωπος που έχει βιώσει ένα φαινόμενο στην ζωή του, θα προσπαθούσε να το αποποιηθεί, προκειμένου να μην μπει στο στόχαστρο, επιτρέποντας σε όλους τους άλλους να του πετάξουν τα βέλη της δικής τους ανασφάλειας, κερδίζοντας έναν πόλεμο που όμως στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε μάχη ... Έτσι ο φίλος μας ή η φίλη μας που βίωσε ένα φαινόμενο μπορεί επιτέλους να βρει ένα απάγκιο όπου και θα εναποθέσει τους φόβους του και τις ανησυχίες του για θέματα που μέχρι τώρα δεν μπορούσε να συζητήσει με κανέναν άλλο άνθρωπο για τους παραπάνω λόγους. Στο φόρουμ αυτό μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας, όλες τις εμπειρίες σας, ή φίλων, ή γνωστών σας που όμως να είναι απόλυτα αληθείς. Σε περίπτωση που αναφέρετε γεγονότα που παρεκκλίνουν της πραγματικότητας, οι απαντήσεις που θα λάβετε θα είναι ανάλογες με τα γεγονότα που περιγράψατε. Στο φόρουμ αυτό θα συζητάμε μόνον τις εμπειρίες που εσείς ή κάποιος που εσείς γνωρίζετε, έχει ζήσει και όχι αόριστες συζητήσεις όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε και σε άλλα φόρουμ. Αυτό το κάνουμε για να δοθούν απαντήσεις σε αυτούς που πραγματικά τις χρειάζονται και όχι απλώς για να κάνουμε μια απλή συζήτηση έτσι για να περνά η ώρα ...

 

 Εξαφάνιση κτιρίου

Πήγαινε κάτω 
2 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
babis_tsa
Admin
babis_tsa


Ζώδια : Δίδυμος Βουβάλι
Αριθμός μηνυμάτων : 26
Ημερομηνία εγγραφής : 08/09/2012
Ηλικία : 50
Τόπος : Πειραιάς

Εξαφάνιση κτιρίου Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Εξαφάνιση κτιρίου   Εξαφάνιση κτιρίου I_icon_minitimeΚυρ Σεπ 16, 2012 10:51 am

Για σας αγαπητοί φίλοι και φίλες. θα αναφερθώ σε ένα φαινόμενο που έζησα, πριν από λίγο καιρό.

Το φαινόμενο που θα σας αναφέρω ,έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2009 ,όπου εργαζόμουν ως courier σε μια εταιρία ταχυμεταφορών.
Την μέρα αυτή, έπρεπε, μαζί με όλους τους άλλους πελάτες που είχα, να πάω και σε έναν πελάτη, που ήταν σε κάποιο κτίριο έκθεσης αυτοκινήτων. Το κτίριο αυτό, βρισκόταν πάνω στην Κύμης.
Σε αυτό το κτίριο, ήταν ο πελάτης που έπρεπε να του πάω το δέμα.
Στρίβοντας από κάποιο δρόμο αριστερά, και μπαίνοντας στην λεωφόρο Κύμης, είδα το εν λόγω κτίριο που ήταν από την απέναντι μεριά.
Τώρα, έπρεπε να βρω έναν τρόπο να πάω απέναντι.
Έτσι 2 φανάρια μετά, που είναι η γέφυρα, πέρασα από κάτω για να βγω στην άνοδο της λεωφόρου Κύμης.
Προς έκπληξη μου και μην μπορώντας να χωρέσει στο μυαλό μου αυτό που έβλεπα, το κτίριο είχε εξαφανιστεί.
Στην θέση του κτιρίου, ήταν ένα οικόπεδο, υπό μορφή μάντρας που έδειχνε να αντικατοπτρίζεται 2 φόρες στα μάτια μου.
Το παράδοξο σε αυτό, είναι ότι η μάντρα αυτή, αντικατοπτριζόταν μέχρι και την στιγμή που έφυγα από τον χώρο.
Προσπαθούσα να βρω το εν λόγω κτίριο, πάνω από μίση ώρα!
Κατά την διάρκεια αυτή, έπαιρνα συνέχεια τηλέφωνο τον πελάτη, αλλά αυτό που ακουγότανε κατά την κλήση μου σε αυτόν, είναι ότι το τηλέφωνο αυτό, δεν έχει παραλήπτη.
Ανήμπορος λοιπόν να καλέσω τον πελάτη, αποφάσισα να συνεχίσω με τις υπόλοιπες παραδόσεις, προκειμένου να μην χάσω την ημέρα μου.
Όταν πια γύρισα στο γραφείο, πήρα ξανά τον πελάτη και αυτήν την φορά προς έκπληξη μου, το σήκωσε. Τότε μου δόθηκε η ευκαιρία να του πω, ότι δεν μπορούσα να βρω το κτίριο, αλλά ούτε και τον ίδιο φυσικά. Εννοείται, χωρίς να του αναφέρω το φαινόμενο.
Ο πελάτης γέλασε, όπως ήταν φυσικό και μου είπε δεν μπορεί φίλε μου να μου το λες αυτό. Το κτήριο, είναι ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο ! Για την ακρίβεια τα γραφεία της έκθεσης και του service στο πίσω μέρος του κτηρίου, φτάνουν μέχρι τον πίσω δρόμο.
Του ζήτησα συγνώμη και εφησυχάστικα, γιατί κατάλαβα ότι το φαινόμενο έλαβε τέλος και ως συνέπεια, θα έπρεπε τα πάντα να αποκτήσουν την αρχική τους μορφή και ισορροπία.
Η φυσιολογική πορεία της πραγματικότητας, η αλλιώς αυτό που θα βλέπανε οι πολλοί και εγώ μέσα σε αυτούς ! (αν κοίταγα την δεδομένη ώρα το κτίριο), υπό την μορφή που το κοίταγε ο υπόλοιπός κόσμος, τότε ορατά δεν θα είχα ούτε και εγώ φαινόμενο.
Εγώ όμως, από λάθος η από τύχη, κοίταξα άλλού σε μια άλλη πραγματικότητα, που δεν διαχωρίζεται όμως από την αρχική. Αυτό γιατί είναι μεν επί της ιδίας ροής πραγματικότητας, αλλά διαφορετικής κατεύθυνσης οπτικής κατανόησης.
(Σημείωσης : Με τον όρο ¨Οπτική κατανόηση¨ εννοώ, ότι η αντίληψη όρασης, είναι ατομική και όχι συλλογική. Αυτός είναι και ό λόγος, που την διατάραξη της πραγματικότητας, την παρατηρούν κάποιοι από το σύνολο των ανθρώπων και όχι όλοι όσοι είναι παρόντες, στον χώρο του συμβάντος ( φαινόμενο ).
Για να γίνω πιο κατανοητός, η οπτική γωνιά του κάθε ανθρώπου, επί του χώρου που εξελίσσεται το συμβάν, είναι διαφορετική.
Έτσι, αν ένα συμβάν εξελίσσεται σε μια κατεύθυνση οπτικής γωνίας, αυτοί που θα μπορούσαν να το δουν,
θα είναι αυτοί που κοιτούσαν στην συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Οι υπόλοιποι, θα συνεχίσουν να βλέπουν την φυσική πραγματικότητα, γιατί οι οπτικές γωνίες που θα κοιτούν, θα παραμένουν αμετάβλητες από την αυτή διατάραξη.
Για να σας δώσω μια εικόνα, να καταλάβετε , φανταστείτε κάποια άτομα, να είναι μέσα σε ένα σπίτι και κάποιοι να βλέπουν, μέσα από το βορινό παράθυρο, ενώ κάποιοι άλλοι μέσα από το νότιο.
Όπως καταλαβαίνουμε, τα άτομα που βρίσκονται στο σπίτι, δεν θα είναι σε θέση να βλέπουν τα ίδια πράγματα. Οι πλευρές του κτιρίου, κοιτάζουν διαφορετικές περιοχές χώρου.
Πχ Το βορινό τμήμα του κτιρίου, κοιτάζει το βουνό. Ενώ το νότιο τμήμα, κοιτάζει τον δρόμο . Όπως μπορούμε να καταλάβουμε, οι παρατηρητές που κοιτούν από το νότιο παράθυρο, δεν θα είναι σε θέση να δουν, ένα σύννεφο που έχει κάποιο ιδιαίτερο σχήμα και είναι πάνω από το βουνό. Αφού για να μπορέσουν να το δουν, θα πρέπει να κοιτάξουν, από το βορινό και όχι το νότιο παράθυρο.
Αυτό είναι που ορίζει και την οπτική γωνία, που θα δούμε την κατεύθυνση πραγματικότητας, που λειτουργία της είναι, να διαχωρίζει τις μορφές πραγματικότητας, προκαλώντας διατάραξη της πραγματικότητας ).
Έτσι λοιπόν και εγώ, κοιτώντας από μια διαφορετική οπτική γωνία ( βορινό παράθυρο ), είδα αντί του κτιρίου που έβλεπαν οι υπόλοιποι ( νότιο παράθυρο ), δύο φορές το ίδιο οικόπεδο επί του ιδίου οικοδομικού τετραγώνου, και μάλιστα το ένα πλάι από το άλλο.
Το παράδοξο που στην πραγματικότητα έζησα, είναι ότι από την απέναντι πλευρά του δρόμου και πριν φτάσω στο σημείο παράδοσης, έβλεπα και εγώ ένα κτίριο και ένα οικόπεδο, όπως ακριβώς και όλοι οι άλλοι ( νότιο παράθυρο ).

Θα ήθελα την δική σας εκδοχή, για το τι πιστεύετε ότι συνέβη πραγματικά. Για να διασταυρώσουμε απόψεις και να καταλάβουμε καλύτερα τι μπορεί να συνέβ
η
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Johnart
Admin
Johnart


Ζώδια : Υδροχόος Άλογο
Αριθμός μηνυμάτων : 71
Ημερομηνία εγγραφής : 08/09/2012
Ηλικία : 46

Εξαφάνιση κτιρίου Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Εξαφάνιση κτιρίου   Εξαφάνιση κτιρίου I_icon_minitimeΤετ Νοε 07, 2012 6:26 am

Για σας αγαπητοί φίλοι και φίλες. θα αναφερθώ σε ένα φαινόμενο που έζησα, πριν από λίγο καιρό.

Το φαινόμενο που θα σας αναφέρω ,έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2009 ,όπου εργαζόμουν ως courier σε μια εταιρία ταχυμεταφορών.
Την μέρα αυτή, έπρεπε, μαζί με όλους τους άλλους πελάτες που είχα, να πάω και σε έναν πελάτη, που ήταν σε κάποιο κτίριο έκθεσης αυτοκινήτων. Το κτίριο αυτό, βρισκόταν πάνω στην Κύμης.
Σε αυτό το κτίριο, ήταν ο πελάτης που έπρεπε να του πάω το δέμα.
Στρίβοντας από κάποιο δρόμο αριστερά, και μπαίνοντας στην λεωφόρο Κύμης, είδα το εν λόγω κτίριο που ήταν από την απέναντι μεριά.
Τώρα, έπρεπε να βρω έναν τρόπο να πάω απέναντι.
Έτσι 2 φανάρια μετά, που είναι η γέφυρα, πέρασα από κάτω για να βγω στην άνοδο της λεωφόρου Κύμης.
Προς έκπληξη μου και μην μπορώντας να χωρέσει στο μυαλό μου αυτό που έβλεπα, το κτίριο είχε εξαφανιστεί.
Στην θέση του κτιρίου, ήταν ένα οικόπεδο, υπό μορφή μάντρας που έδειχνε να αντικατοπτρίζεται 2 φόρες στα μάτια μου.
Το παράδοξο σε αυτό, είναι ότι η μάντρα αυτή, αντικατοπτριζόταν μέχρι και την στιγμή που έφυγα από τον χώρο.
Προσπαθούσα να βρω το εν λόγω κτίριο, πάνω από μίση ώρα!
Κατά την διάρκεια αυτή, έπαιρνα συνέχεια τηλέφωνο τον πελάτη, αλλά αυτό που ακουγότανε κατά την κλήση μου σε αυτόν, είναι ότι το τηλέφωνο αυτό, δεν έχει παραλήπτη.
Ανήμπορος λοιπόν να καλέσω τον πελάτη, αποφάσισα να συνεχίσω με τις υπόλοιπες παραδόσεις, προκειμένου να μην χάσω την ημέρα μου.
Όταν πια γύρισα στο γραφείο, πήρα ξανά τον πελάτη και αυτήν την φορά προς έκπληξη μου, το σήκωσε. Τότε μου δόθηκε η ευκαιρία να του πω, ότι δεν μπορούσα να βρω το κτίριο, αλλά ούτε και τον ίδιο φυσικά. Εννοείται, χωρίς να του αναφέρω το φαινόμενο.
Ο πελάτης γέλασε, όπως ήταν φυσικό και μου είπε δεν μπορεί φίλε μου να μου το λες αυτό. Το κτήριο, είναι ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο ! Για την ακρίβεια τα γραφεία της έκθεσης και του service στο πίσω μέρος του κτηρίου, φτάνουν μέχρι τον πίσω δρόμο.
Του ζήτησα συγνώμη και εφησυχάστικα, γιατί κατάλαβα ότι το φαινόμενο έλαβε τέλος και ως συνέπεια, θα έπρεπε τα πάντα να αποκτήσουν την αρχική τους μορφή και ισορροπία.
Η φυσιολογική πορεία της πραγματικότητας, η αλλιώς αυτό που θα βλέπανε οι πολλοί και εγώ μέσα σε αυτούς ! (αν κοίταγα την δεδομένη ώρα το κτίριο), υπό την μορφή που το κοίταγε ο υπόλοιπός κόσμος, τότε ορατά δεν θα είχα ούτε και εγώ φαινόμενο.
Εγώ όμως, από λάθος η από τύχη, κοίταξα άλλού σε μια άλλη πραγματικότητα, που δεν διαχωρίζεται όμως από την αρχική. Αυτό γιατί είναι μεν επί της ιδίας ροής πραγματικότητας, αλλά διαφορετικής κατεύθυνσης οπτικής κατανόησης.
(Σημείωσης : Με τον όρο ¨Οπτική κατανόηση¨ εννοώ, ότι η αντίληψη όρασης, είναι ατομική και όχι συλλογική. Αυτός είναι και ό λόγος, που την διατάραξη της πραγματικότητας, την παρατηρούν κάποιοι από το σύνολο των ανθρώπων και όχι όλοι όσοι είναι παρόντες, στον χώρο του συμβάντος ( φαινόμενο ).
Για να γίνω πιο κατανοητός, η οπτική γωνιά του κάθε ανθρώπου, επί του χώρου που εξελίσσεται το συμβάν, είναι διαφορετική.
Έτσι, αν ένα συμβάν εξελίσσεται σε μια κατεύθυνση οπτικής γωνίας, αυτοί που θα μπορούσαν να το δουν,
θα είναι αυτοί που κοιτούσαν στην συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Οι υπόλοιποι, θα συνεχίσουν να βλέπουν την φυσική πραγματικότητα, γιατί οι οπτικές γωνίες που θα κοιτούν, θα παραμένουν αμετάβλητες από την αυτή διατάραξη.
Για να σας δώσω μια εικόνα, να καταλάβετε , φανταστείτε κάποια άτομα, να είναι μέσα σε ένα σπίτι και κάποιοι να βλέπουν, μέσα από το βορινό παράθυρο, ενώ κάποιοι άλλοι μέσα από το νότιο.
Όπως καταλαβαίνουμε, τα άτομα που βρίσκονται στο σπίτι, δεν θα είναι σε θέση να βλέπουν τα ίδια πράγματα. Οι πλευρές του κτιρίου, κοιτάζουν διαφορετικές περιοχές χώρου.
Πχ Το βορινό τμήμα του κτιρίου, κοιτάζει το βουνό. Ενώ το νότιο τμήμα, κοιτάζει τον δρόμο . Όπως μπορούμε να καταλάβουμε, οι παρατηρητές που κοιτούν από το νότιο παράθυρο, δεν θα είναι σε θέση να δουν, ένα σύννεφο που έχει κάποιο ιδιαίτερο σχήμα και είναι πάνω από το βουνό. Αφού για να μπορέσουν να το δουν, θα πρέπει να κοιτάξουν, από το βορινό και όχι το νότιο παράθυρο.
Αυτό είναι που ορίζει και την οπτική γωνία, που θα δούμε την κατεύθυνση πραγματικότητας, που λειτουργία της είναι, να διαχωρίζει τις μορφές πραγματικότητας, προκαλώντας διατάραξη της πραγματικότητας ).
Έτσι λοιπόν και εγώ, κοιτώντας από μια διαφορετική οπτική γωνία ( βορινό παράθυρο ), είδα αντί του κτιρίου που έβλεπαν οι υπόλοιποι ( νότιο παράθυρο ), δύο φορές το ίδιο οικόπεδο επί του ιδίου οικοδομικού τετραγώνου, και μάλιστα το ένα πλάι από το άλλο.
Το παράδοξο που στην πραγματικότητα έζησα, είναι ότι από την απέναντι πλευρά του δρόμου και πριν φτάσω στο σημείο παράδοσης, έβλεπα και εγώ ένα κτίριο και ένα οικόπεδο, όπως ακριβώς και όλοι οι άλλοι ( νότιο παράθυρο ).

Θα ήθελα την δική σας εκδοχή, για το τι πιστεύετε ότι συνέβη πραγματικά. Για να διασταυρώσουμε απόψεις και να καταλάβουμε καλύτερα τι μπορεί να συνέβη



Φίλε babis_tsa καλημέρα !

Ένα μεγάλο συγνώμη, για τον χρόνο που έκανα, για να σου απαντήσω στο μήνυμα σου !

Ο λόγος καθυστέρησης, δεν είναι άλλος, από το ότι το κείμενο, με το φαινόμενο που μας παρέθεσες, ήταν ιδιαιτέρως σημαντικό και ίσως και κάπως ¨ επικίνδυνο ¨( αν μου επιτρέπεις, να το πω έτσι ), γιατί οι πιθανές απαντήσεις, που θα δίνονταν για αυτό το φαινόμενο, θα έπρεπε υποχρεωτικά, να εμπεριέχουν, την δύναμη, της αποσύνθεσης ύλης.

Κάτι, που δεν ήθελα να θίξω, από τόσο νωρίς !

Γνωρίζω ότι ο χρόνος που πέρασε, είναι πολύς και όσο περισσότερος περνά, τόσο πιο άσχημα θα νοιώθω εγώ, που δεν σου έχω απαντήσει ακόμα !

Πιστεύω, ότι πλέων είναι μια ¨ σχετικά ¨ καλή στιγμή, για να απαντήσω στο μήνυμα σου και να μιλήσω λίγο, για την δύναμη της αποσύνθεσης ύλης, που είναι και στην πραγματικότητα, αυτό που εσύ βίωσες, σαν φαινόμενο.

Θεωρώ, ότι στο φαινόμενο σου αυτό, σίγουρα, το σύννεφο δεν έλαβε χώρα. Αυτό ισχύει, όχι γιατί το φαινόμενο ήταν μικρής ισχύος, αλλά γιατί το σύννεφο, ( πάντα κατά την γνώμη μου ), θα έπρεπε να βρίσκεται από την πλευρά, που ήταν το κτίριο κανονικά ( υλικό ) ! και όχι από την πλευρά, που εσύ το έβλεπες, ως ¨ αφανής ¨.

Κατανοώ, πολύ καλά, το είδος συναισθήματος που εκείνη την ώρα σε πλημμύρισε και αυτό γιατί, το έχω νοιώσει και εγώ, κάποια στιγμή στο παρελθόν !

Προσπάθησα, για να μην απαντήσω και αυτό δεν το λέω, για να εξιλεωθώ, για την καθυστερημένη απάντηση μου, στο γραπτό σου, αλλά, γιατί, δεν έπρεπε από την αρχή του φόρουμ και χωρίς να ξέρουμε το τι είναι ικανό να δεχτεί αυτό, να δώσουμε στοιχεία, για την αποσύνθεση ύλης, ότι και αν είναι αυτή !

Είναι πολύ πιο εύκολο, για τους αναγνώστες, να δεχτούν, ένα είδος ταξιδίου, χρόνου, χώρου, ύπαρξης, ή ακόμα και κοσμικού, γιατί κάτι τέτοιο, δεν θα επηρέαζε την αυτοδυναμία, της ύπαρξης τους. Ο λόγος που το λέω αυτό, είναι γιατί οι ίδιοι που τυγχάνουν να έχουν γίνει, μερικώς ή ολικός ταξιδευτές, στην πράξη, οι ίδιοι διαπερνούν, χρόνους, χώρους, υπάρξεις, ακόμα και κόσμους, αλλά πάντα, περνούν ανέπαφοι και αρτιμελής, από το ένα σημείο, στο άλλο, χωρίς, να ¨ βάζουν σε κίνδυνο την αυτοδυναμία, της ίδιας τους, της ύπαρξης ¨.

Στο δικό σου φαινόμενο, η αυτοδυναμία της ύπαρξης, κλονίζεται και μάλιστα πολύ !

Αν για παράδειγμα, στο φαινόμενο που μας περιγράφεις, δεν εξαφανιζόταν το κτίριο, αλλά εξαφανιζόσουν εσύ, ( αποσύνθεση ύλης – σώματος, ανθρώπου ) τότε, κανείς δεν είναι σε θέση, να μας διευκρινίσει, το τι πραγματικά συμβαίνει, σε αυτόν τον άνθρωπο !

Στην περίπτωση ταξιδίου…Ο ταξιδευτής περνά, όπως ακριβώς είναι και δεν υφίσταται ο ίδιος, κάποιας μορφής, αποσύνθεση, στο υλικό του σώμα.

Αντιθέτως, αυτό που συμβαίνει στην περίπτωση ταξιδίου, είναι, αποσύνθεση από τις αισθήσεις του ταξιδευτή, της προηγούμενης φυσικής σταθεράς πραγματικότητας, που αυτός ζούσε !

Κατά την στιγμή που κάποιος χάνει ή παραδίδει την αυτοδυναμία της ύπαρξης του, σε κάτι που ο ίδιος δεν κατανοεί, αυτόματα, χάνει και το σώμα το οποίο φέρει !

Όπως καταλαβαίνετε, μετά το σώμα, σειρά έχει, το είναι του, το οποίο και αυτό θα χαθεί ή θα μεταλλαχθεί, σε κάτι που η λογική μας, δεν δύναται να ορίσει, ως γνωστό !

Εδώ ακριβώς, είναι και το πρόβλημα !

Έχουμε μάθει, να αγαπάμε, να ερωτευόμαστε, να συναναστρεφόμαστε, να επικοινωνούμε, να αγγίζουμε, και να ζούμε, με την εξωτερική εικόνα – μορφή, κάθε υποκειμένου – αντικειμένου. Τι θα συνέβαινε όμως, αν η εικόνα, που εμείς γνωρίζουμε, άλλαζε ; ( Αυτό που λέω για το σώμα και την εικόνα, δεν είναι δικό μου, αλλά, ενός σπουδαίου φίλου, του οποίου δυστυχώς όμως, δεν μπορώ, να δώσω το όνομα ) !

Από την άλλη όμως πλευρά, από αυτήν του σώματος, είναι το είναι του ανθρώπου.
Και εκεί υπάρχει το ίδιο ακριβώς πρόβλημα !

Μέσα, ( αν μπορούμε, να το θέσουμε έτσι ) στο είναι, του ανθρώπου, υπάρχουν κάποια πολύ βασικά στοιχεία, που τον κάνουν να γνωρίζει, ποιος ακριβώς είναι και τι ακριβώς γνωρίζει, για την εδώ πραγματικότητα, ως επίσης και τι θέλει να κάνει, με αυτή ή για αυτήν.

Ένα από τα πιο βασικά στοιχεία που συναντάμε ¨ μέσα ¨ στο είναι μας, είναι, το δικαίωμα μνήμης !

Για να γίνω πιο κατανοητός, σε αυτό που θέλω να πω, θα πρέπει να σας τονίσω ότι, στην πραγματικότητα που ζούμε, ο κάθε άνθρωπος, είναι αποτέλεσμα των επιλογών που αυτός, επί της τότε στιγμής, έκανε, αλλά, είναι επίσης και το αποτέλεσμα όλων των μνημών, που είναι ικανός, να κρατήσει από αυτές !

Αυτό σημαίνει ότι, οι μνήμες που μας επιτρέπουν να θυμόμαστε τις τότε επιλογές, είναι αυτές που μας προσδίδουν, τα ινία της προσωπικής μας, αυτοδυναμίας !

Αν για κάποιο λόγω, οι μνήμες αυτές, επηρεαστούν, τότε, ο άνθρωπος, θα αλλάξει την μορφή συνόλου μνημών, από το σύνολο επιλογών, που αυτός έκανε, αλλάζοντας όμως, ριζικά και το ποιος είναι πια, για την εδώ πραγματικότητα !

Όταν κάτι τέτοιο συμβεί, τότε, αυτό που γίνεται είναι, ο άνθρωπος που το υπέστη αυτό, να υπέστη ταυτόχρονα και μια απώλεια, της αυτοδυναμίας, της ύπαρξης του.

Θα δώσω ένα παράδειγμα, για να μπορέσετε, να με καταλάβετε, καλύτερα.

Ας υποθέσουμε, ότι ένας άνθρωπος επ΄ ονόματι Σπύρος, είχε πριν χρόνια, κάνει μια επιλογή ζωής. Αυτό, που τότε είχε επιλέξει ήταν, να γίνει φυσικός, μαθηματικός.
Την επιλογή, την έκανε, σε μικρή ηλικία, περίπου στα 18 του. Τώρα πια, στα 52 του, είναι ένας επιφανής φυσικός, μαθηματικός, ο οποίος, διδάσκει, σε πανεπιστήμιο.

Ας πάρουμε τώρα αυτόν τον κύριο και να προσπαθήσουμε, να τον περάσουμε από το είδος φαινομένου, του nik_the_greek με την τρύπα, η οποία, ενώ είχε μια σταθερή θέση… ( Ο Σπύρος επιφανής, φυσικός, μαθηματικός ), άλλαξε θέση, ευτυχώς για τον φίλο μας, προκαλώντας έτσι, δύο φυσικές σταθερές πραγματικότητας για τον nik_the_greek ,οι οποίες, καταγράφτηκαν άμεσα, από το σύστημα μνήμης αυτού. ( Στην περίπτωση μας όμως, ο Σπύρος, δεν είναι πια επιφανής φυσικός, μαθηματικός, ¨ παρά τα χρόνια που έκατσε στα θρανία και παρά τις όποιες μελέτες ή θεωρίες είχε, που τον φέρανε, να είναι καθηγητής πανεπιστημίου ¨. Τώρα, είναι ένας μπογιατζής, σε αυτήν την νέα, πραγματικότητα ). Προσοχή ! Ο Σπύρος, έχει ακόμα το ίδιο σώμα και κατά συνέπεια και την αυτοδυναμία του !

Ας πάρουμε τώρα αυτόν τον Σπύρο, που είναι ( στην μνήμη του, φυσικός, μαθηματικός ) ενώ στην πραγματικότητα του, μπογιατζής και να τον περάσουμε, από μια δοκιμασία, αποσύνθεσης ύλης !

Αυτό που θα δούμε είναι, έναν Σπύρο, που όμως δεν γνωρίζει καν ποιος είναι, ( με πολύ μεγάλες πιθανότητες, να έχει αλλάξει, ακόμα και σώμα ) και ακόμα χειρότερα, το σώμα αυτό, ¨ να μην είναι ομοιόσημο ¨, με το σώμα ανθρώπου.

Άρα, να είναι πλέων σε μια πραγματικότητα, που όμως, να μην έχει σώμα ανθρώπου και κατά συνέπεια, οι μνήμες τις οποίες μπορούσε και διατηρούσε, καθ΄ όλη την διάρκεια που είχε ανθρώπινο σώμα, πλέων, να μην είναι καν συμβατές και να μην μπορούν να υποστούν επεξεργασία, από το…Ότι πλέων σώμα, και κατά συνέπεια εγκέφαλο, αυτός διαθέτει !

Τι θα ήταν τότε, ο φίλος μας ο Σπύρος ;
Και ακόμα χειρότερα ! Ποιος θα ήταν λοιπόν, ο φίλος μας ο Σπύρος ;

Θα ήταν, ο επιφανής φυσικός, μαθηματικός, που δίδασκε, σε πανεπιστήμιο ; Όχι

Θα ήταν, ο μπογιατζής, που εμείς γνωρίζαμε ; Όχι

Θα ήταν, ο φίλος μας ; Όχι

Θα ήταν, ο άντρας μας ( αν ήμασταν, η γυναίκα του ) ; Όχι

Θα ήταν, ο πατέρας μας ; Όχι

Θα ήταν, ο αδερφός μας ; Όχι

Θα ήταν, ο γιος μας ; Όχι

Θα ήταν, ο δάσκαλος μας ; Όχι

Θα ήταν, ο Σπύρος ; Όχι

Όχι και όχι και όχι και όχι σε όλες τις πιθανές ερωτήσεις, που μπορείτε να κάνετε, η απάντηση, θα ήταν ΌΧΙ.

Τώρα λοιπόν, πήραμε μια γεύση, από την μέγα αλλαγή, έτσι δεν είναι ; Ναι !

Αφού στον Σπύρο, αλλάξαμε την πραγματικότητα του, το σώμα του, το είναι του, τις μνήμες του, τους γνωστούς του, τις γνώσεις του, τις θεωρίες του, τις φοβίες του, τις πεποιθήσεις του, τα πιστεύω του, την λογική του, τις ιδιότητες του, την φύση του και άλλα, που θα σας κουράσω, αν τα παραθέσω, στο γραπτό.

Άρα, να γιατί την αποκαλούμε, μέγα αλλαγή του κόσμου και όχι της Γης μας ! Γιατί μπορεί και αλλάζει, τα πάντα, σε ότι εκείνη ή κάτι που ακόμα δεν ήμαστε σε θέση να το καταλάβουμε, θέλει !

Τώρα φίλε / φίλοι / φίλες του φόρουμ, θα σας δείξω, τι εγώ υπέστη, όταν για λίγο, αλλά ηθελημένα, έχασα την αυτοδυναμία, της ύπαρξης μου !

Παραθέτω ακόμα και τον ¨ υπέρ δύσκολο τρόπο ¨ ,που το κατάφερα !

Μη σας πιάνει φοβία ! Ούτε δύσκολος είναι, ούτε καν, κάτι που δεν θα μπορούσε να γίνει, από κάποιον τυχαία, στην καθημερινότητα μας ! Ούτε μαγικό είναι ! Μην γελιόμαστε, είναι απλά, τρις πράξεις μέσα στο μυαλό μας, που θα μπορούσαν να είναι, οι οποιεσδήποτε ! Αυτός είναι ο λόγος, που τις μοιράζομε μαζί σας, γιατί δεν είναι τίποτα παραπάνω, από αθώες, πράξεις, στο μυαλό ! Δεν σας λέω, ούτε κάντε τες, ούτε μην τις κάνετε ! Απλώς τις παραθέτω, για να μην περάσει από το μυαλό σας, ότι έχω κάποιες δυνάμεις, που με κάνουν ιδιαίτερο. Δεν έχω καμία δύναμη, παρά μόνον το μυαλό μου και τους συνδυασμούς, που αυτό κάνει ! Άλλωστε, αυτό νομίζω ότι ισχύει, για όλους.

Για να μπορέσετε να χάσετε την αυτοδυναμία σας, αρκούν τρις απλές, πράξεις, με το μυαλό και τίποτα, μα τίποτα άλλο !

Πράξη πρώτη : Δεν θέλω, να είμαι εδώ ! ( Προσοχή ! δεν το λέμε κάπου, ούτε το σιγομουρμουράμε. Απλά το αισθανόμαστε ! Προσωπικά, αυτό που εγώ έλεγα σε όποιον το παρέθετα, σαν τρόπο, είναι, το δεν θέλω να είμαι εδώ, να έχει την δύναμη του δεν θέλω να είμαι εδώ, που μπορεί να έχει ένα παιδί, που το έχουν πάει με το ζόρι, στον γιατρό για εμβόλιο ). Είναι πιο ισχυρό, πιστέψτε με !

Πράξη δεύτερη : Αιτία ( Προσοχή ! Η αιτία, δεν δηλώνει απλά την αιτία, γιατί δεν θέλω να είμαι εδώ ! Αλλά, επιπροσθέτως, στέκει και ως δρασκελιά, προς το τρίτο βήμα, το οποίο θα λέει, ότι θέλω, να είμαι εδώ ) !
Φανταστείτε εσάς, να δρασκελίζετε, από την πρώτη πράξη στην τρίτη, την σωστή στιγμή.

Πράξη Τρίτη : Στόχος ( Προσοχή ! Εδώ βάζουμε, την ακριβή εικόνα χώρου, που εμείς θέλουμε, ¨ η οποία θα πρέπει να είναι, από την εδώ πραγματικότητα μας ¨ και προσθέτουμε, το συναίσθημα, Θέλω, να είμαι εδώ ! Το θέλω να είμαι εδώ, συνδυάστε το, με κάποιο γεγονός, που σας έκανε να θέλετε να παραμείνετε, στον χώρο ) ! Εγώ, χρησιμοποιούσα στιγμές, που ένοιωθα εσώψυχα, ότι θέλω πραγματικά, να είμαι εκεί.

Με αυτά λοιπόν, τα τρία πολύ απλά πραγματάκια που έτρεχα με το μυαλό, έχανα για λίγο, την αυτοδυναμία, της ύπαρξης μου.

Κάποτε, είχα φτάσει στο σημείο να λέω, ( και να το πιστεύω ), ότι αν το δοκίμαζα 100 φορές, τις 20 από αυτές, θα μπορούσα να φύγω, από τον χώρο ή τον χρόνο !

Από ότι έδειξε ο καιρός, δεν είχα άδικο. Ίσως να ήταν λιγότερες από 20 στις 100, πάντως σίγουρα, θα ήταν περισσότερες, από 15 ! Εκείνο τον καιρό, εν έτη 2005 αν δεν κάνω λάθος, εγώ έλεγα τις τρις αυτές πράξεις, σε όποιον ήθελε να τις ακολουθήσει, για εκείνον και μόνον. Το μόνο που εγώ ζητούσα, ήταν να μου πουν αυτοί που το δοκίμασαν, αν πέτυχε ! Σε κάποιους, πέτυχε, με πολύ μικρά αποτελέσματα. Σε κάποιους άλλους, με λίγο ισχυρότερα. Ο λόγος που γινόταν αυτό, δεν είναι άλλος, από το ότι δεν κατάφερναν να συνδυάσουν, την δεύτερη πράξη με την τρίτη με απολυτότητα ! Όπως και να έχει, όλοι όσοι το δοκίμασαν, χαίρουν άκρας υγείας ! Δεν έχουν υποστεί, τίποτα από τα παραπάνω που ανέφερα, σαν την εικόνα, της μέγα αλλαγής ! Κάποιοι δε, το κάνουν ακόμα, αλλά, τα φαινόμενα παραμένουν μικρά, σε πράξη.

Όπως όλοι αυτοί, έτσι και εγώ, έκανα τις δοκιμές μου ! Για αρκετές φορές ( δεν θυμάμαι, πόσες ) τα αποτελέσματα, ήταν μικρά και μη ικανοποιητικά. Κάποιες ήταν λίγο ισχυρότερα και πιο ικανοποιητικά, από άλλες φορές.

Μέχρι που κάποια μέρα, το δοκίμασα και έπιασε και μάλιστα με απόλυτη, επιτυχία !

Έκανα, ακριβώς το ίδιο που σας έδειξα, και που έπραττα και την κάθε φορά, πλην όμως, αυτήν την φορά, κατάφερα να κάνω, αυτό που έπρεπε ! ( Να τα συνδυάσω, με ακρίβεια χρόνου ).

Όντας στον δρόμο και μάλιστα οδηγώντας αυτοκίνητο, έκανα την πρώτη πράξη με το μυαλό μου. Αμέσως μετά, την δεύτερη, όπου και είδα ένα πράγμα, σαν μικρά κάθετα κύματα, ( θυμίζει το φαινόμενο, που συμβαίνει στην άσφαλτο το καλοκαίρι, με τον ήλιο, να καίει τον δρόμο και αυτός, να δημιουργεί, ένα είδος ατμού, από πάνω του ).

Πριν τελειώσει το φαινόμενο με τα κάθετα κύματα, ( τα οποία έβλεπα, κάθε φορά, που το δοκίμαζα ) έθεσα, τον στόχο ( τρίτη πράξη ) και αμέσως βρέθηκα, εκεί όπου έθεσα !
Τόσο εγώ, όσο και το αυτοκίνητο μου ! Ο χρόνος, είχε επίτηδες υπολογιστεί από εμένα, πριν την εκκίνηση του πειράματος μου και ξανακοίταξα το ρολόι μου, αμέσως μόλις έφτασα, στο σημείο στόχου ! Ο χρόνος που είχε περάσει ήταν, μερικά δευτερόλεπτα.
Αυτά που εγώ κατανάλωσα, την στιγμή που έβλεπα τα κάθετα κύματα και προσπαθούσα να συνδυάσω, την πρώτη με την τρίτη πράξη, του πειράματος !
Η απόσταση, που διανύθηκε, ήταν περίπου, στα 20 χιλ πάνω, κάτω !
Η χαρά μου όπως καταλαβαίνετε, ήταν ανείπωτη, για το αποτέλεσμα του πειράματος, τόσο, που ξαναδοκίμασα αμέσως, μετά την δουλειά, που είχα να διεκπεραιώσω εκεί.

Το πρόβλημα όμως ήταν, ότι ενώ έκανα όλα τα βήματα σωστά, δεν βγήκα εκεί, που ήθελα. Το φαινόμενο, με πέταξε στην μέση διαδρομή, από το σημείο που ξαναδοκίμασα το πείραμα και το σημείο, που εγώ είχα θέσει, ως στόχο.

Έκτοτε, εγώ δεν μπορούσα να θυμηθώ καθόλου την δεύτερη πράξη ( αυτή της αιτίας ) και κανένας, δεν ήταν σε θέση, να μου την εξηγήσει.

Το περίεργο είναι ότι, την ξανά ανακάλυψα, το 2010 !

Ναι ! Ακόμα και όταν το ξανά ανακάλυψα, δεν ήμουν σε θέση να το θυμάμαι, με τίποτα, ότι το είχα ξανά, σαν μνήμη, από το παρελθόν.

Άρα, το είναι μου, δεν ήταν ακριβώς το ίδιο μετά και το τελευταίο πείραμα που έκανα, το 2005 μέχρι και 2010, όπου και ξανά βρήκα, ολόκληρο το αρχείο, πειράματος.

Έκτοτε, δεν έχω ξαναδοκιμάσει το πείραμα, αλλά όχι επειδή φοβάμαι.

Οι λόγοι που δεν το έχω ξανά επιχειρήσει, είναι άγνωστοι ακόμα και αυτήν την στιγμή που γράφω, αυτό το κείμενο.

Τέλος, από όλα αυτά που σας είπα, θα ήθελα να γνωρίζεται, ότι, ότι σας έγραψα, ακόμα και τις τρις πράξεις, είναι απόλυτα αληθινά.

Θα σας δώσω μια εξήγηση, πως έφτασα στην ιδέα του συνδυασμού αυτών των τριών πράξεων σκέψης, για να μην νομίζεται ή περάσει από κάποιων το μυαλό, ότι μου τα είπε κάποια οντότητα, ( τύπου αγγέλου, δαίμονα ή ότι άλλο… ).

Πως κατέληξα, στην πρώτη πράξη :

Κάθε φορά που είμαστε σε κάποιο μέρος, όπου η συζήτηση, δεν μας αγγίζει και η παρέα, είναι έτσι και έτσι και εμείς, είμαστε ( κατά κάποιο τρόπο, υποχρεωμένοι να είμαστε εκεί ) και δεν μπορούμε, να κάνουμε, τίποτα για αυτό, ο εγκέφαλος μας, μας κάνει να ταξιδεύουμε, σε κάτι που αν μη τι άλλο, μας έλκει, πολύ περισσότερο από ότι η εκεί παρέα, συζήτηση και χώρος. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο, που χρησιμοποίησα.

Προέρχεται, από φυσική αντίδραση εγκεφάλου ! Είμαι απόλυτα σίγουρος, ότι έστω και στο βαρετό μάθημα, του σχολίου σας, κάποια στιγμή…Το μυαλό σας, ξέφυγε ! Έ…αυτό είναι !


Πως κατέληξα, στην δεύτερη πράξη :

Πάντα φεύγοντας από κάτι, χρησιμοποιείς ένα είδος κίνησης, που τις πιο πολλές φορές, είναι βήμα με τα πόδια μας, για να φύγουμε, από το ένα σημείο και να πάμε στο άλλο.
( Σε αυτό το σημείο, έβαλα το μυαλό μου να σκεφτεί, το είδος κίνησης – βήματος, που κάνει το μυαλό, την ώρα που μας ταξιδεύει σε ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον, από αυτό που ήμασταν και δεν μας άρεσε. Όσο και αν προσπάθησα όμως, δεν βρήκα ποτέ, το είδος κίνησης, που το μυαλό χρησιμοποιεί ! Έτσι, κατέληξα ότι έχει ένα είδος μεταφοράς, που δεν είναι αισθητό, από τις αισθήσεις μας ! Το μόνο που έπρεπε να κάνω μετά ήταν, μια πολύ απλή κίνηση. Να μην επιτρέψω, στο μυαλό, να κάνει την κίνηση αυτή, την ώρα που εκείνο, θέλει ! Να την κάνει μεν, αλλά, να την κάνει την ώρα, που εγώ θέλω ! Άρα, να αργοπορήσω την κίνηση του μυαλού, μέχρι το σημείο, που εγώ, θέλω ).
Θέλω να πιστεύω ότι, δεν είναι και κάτι ιδιαίτερα δύσκολο να το σκεφτεί κανείς !


Πως κατέληξα, στην τρίτη πράξη :

Πάντα, όταν προσπαθούμε να κανονίσουμε, τι θα κάνουμε ( πχ. Που θα πάμε ) ; Αυτό που όλος ο κόσμος κάνει, είναι, να προγραμματίζει το μέρος που θα πάει, με το να το θυμάται και να το εικονοποιεί, μέσα στο μυαλό του.
Θεωρώ, ότι όλοι οι άνθρωποι, είτε του έχουν δώσει σημασία, είτε όχι, αυτό κάνουν. Για προσέξτε το την επόμενη φορά, που θα προγραμματίσετε που θα πάτε !


Τώρα, που πλέων σας έδειξα τον τρόπο, που έφτασα, σε αυτές τις πράξεις, σειρά έχει, να σας δείξω και τον συνδυασμό αυτών, για να μην υπάρχει, τίποτα απολύτως, κρυφό που να σας φοβίζει.

Έχοντας τις τρις πράξεις αυτές στο μυαλό μου, έπρεπε να μπορέσω και να τις συνδυάσω, με τον σωστό τρόπο. Σαφώς, ο χρόνος που έφαγα για να τις συνδυάσω σωστά, είναι πολύς και οι λάθος συνδυασμοί αυτών των πράξεων, ήταν επίσης πολλοί.
Έπρεπε λοιπόν, να τα βάλω σε μια σειρά, το οποίο και έκανα, με τον εξής τρόπο :

Πάντα, λέω, θα πρέπει να ξεκινάμε, από την πρώτη πράξη, ( αυτή, που λέει ότι δεν θέλω, να είμαι εδώ ! Αυτήν, έπρεπε κάπως να την ενισχύσω, για αυτό κατέληξα, στο παράδειγμα, με το παιδί, τον γιατρό και το εμβόλιο ). Δεν έπρεπε όμως, σε καμία περίπτωση, το μυαλό να κάνει την κίνηση. Αν την έκανε, ξεκινούσα το πείραμα μου, ξανά από την αρχή, πάντα !

Μετά, έπρεπε να βάλω μια εικόνα ( δρασκελιά ) στην κίνηση του μυαλού, ( που ήξερα όμως, ότι δεν πρόκειται να εκκινήσει διαδικασία φυγής, της σκέψης ). Άρα, μπορούσα να ορίσω στο περίπου, το πότε, θα γίνει η κίνηση του μυαλού. Σε αυτό το σημείο, ( που μπορούσα, να ορίσω, περίπου, πότε, θα γίνει η κίνηση του μυαλού ) σύνδεσα, την πρώτη πράξη, με μορφή καθαρά συναισθήματος και την τρίτη, με μορφή εικόνας ).

Τέλος, την ώρα περίπου που το μυαλό θα έκανε την κίνηση, εγώ έπρεπε πολύ προσεκτικά, να αλλάξω την τρίτη πράξη, από εικόνα, σε ένα πολύ ισχυρό συναίσθημα. Θέλω να είμαι εδώ !

Έτσι, η πρώτη κίνηση ήταν, συναίσθημα, η δεύτερη αποτελούταν, από τρία κομμάτια, την κίνηση, την πρώτη πράξη, με μορφή συναισθήματος και την τρίτη πράξη, με εικόνα και κατά την ώρα που το μυαλό, θα έκανε την κίνηση, εγώ, θα έπρεπε να μετατρέψω την τρίτη πράξη, από εικόνα, σε συναίσθημα. ( Αυτό άλλωστε ήταν, είναι και θα είναι, το δυσκολότερο σημείο, του πειράματος αυτού ) !

Όσο καλύτερα, γίνει η αλλαγή από εικόνα σε συναίσθημα, της τρίτης πράξης, τόσο πιο καλά αποτελέσματα, θα υπάρχουν !
Αν παρ΄ ελπίδα, συντονιστούν απόλυτα, τότε εσείς, θα πάτε εκεί, όπου ορίσατε !

Είναι όντως φανταστικό, αλλά πραγματικό ! Πλην όμως, επέχει κάποιους κινδύνους, ( αυτούς που ανέφερα, της μέγα αλλαγής ). Για αυτόν τον λόγω και για όλα τα άνωθεν που πλέων είπα, δεν είχα απαντήσει, στο μήνυμα σου.


Συγνώμη φίλε !

Θεωρώ όμως, ότι τώρα είσαι σε θέση, τόσο εσύ, όσο, και οι υπόλοιποι φίλοι / φίλες του φόρουμ, να καταλάβετε, τον λόγω, για τον οποίο δεν απαντούσα, στο πρώτο σου φαινόμενο, όλο αυτόν τον καιρό !

Η αποσύνθεση ύλης ενός αντικειμένου, που είναι στην πραγματικότητα αυτό που εσύ έζησες, είναι σχετικά χωνέψημη, από την λογική, του ανθρώπου, αφού η δική σου αυτοδυναμία, δεν απειλήθηκε καθόλου. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι προσπαθούσες λες, να πάρεις, τηλέφωνο σε κάποιον και αυτός, δεν ήταν παρών ! Αυτό σημαίνει ότι, ο συγκεκριμένος άνθρωπος, είναι επαρκώς τυχερός, που κατά την επιστροφή – επανασύνθεση σώματος ύλης του, στην πραγματικότητα, παρέμεινε, ο ίδιος…Τουλάχιστον όσων αφορά, την εξωτερική του, εμφάνιση ! Το είναι του συγκεκριμένου ανθρώπου, ( το ποιος είναι, το τι αγαπά, τις αντιλήψεις του, τα πιστεύω του κοκ), φρονώ, ότι δεν θα τα ήξερες ! Άρα, ακόμα και αν το είναι αυτού του ανθρώπου έχει υποστεί αλλαγές, εσύ δεν θα είσαι σε θέση, να το μάθεις ποτέ. Ίσως, οι πολύ κοντινοί ανθρώποι στο γύρω περιβάλλον του, να το καταλάβουν !

Τώρα, όσων αφορά την οπτική ( βορινό – Νότιο παράθυρο, όπως εσύ το τοποθετείς ) είναι σωστή και σύμφωνη και με τα δικά μου πιστεύω.
Το οικόπεδο όμως, που μας περιέγραψες ότι υπήρξε δυο φορές, είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα !

Πιστεύω, ότι όπως είπα και πιο πάνω, το σύννεφο στο φαινόμενο σου, ήταν από την άλλη πλευρά της άλλης πραγματικότητας, που εσύ δεν έβλεπες και όχι σε αυτήν που εσύ ζούσες. Αν λοιπόν ισχύει κάτι τέτοιο, ( θα τολμήσω να εικάσω κάτι ) τότε, το σύννεφο που είναι από την άλλη πλευρά της πραγματικότητας που εσύ ζεις, στην εδώ πραγματικότητα, θα επέφερε ένα είδος καθρέφτη, που όμως, θα είχε, παραπάνω από δύο διαστάσεις ανακλαστικότητας του ειδώλου, που ήταν από την ίδια πλευρά που και εσύ ήσουν ( δηλαδή, του γνωστού μας, καθρέφτη ). Αυτό που πιθανόν να μπορεί να ανακλαστεί επί του αυτού καθρέφτη, ( που κατά την γνώμη μου, είναι τουλάχιστον τετραδιάστατος, σε δύναμη ανάκλασης ειδώλου ) είναι, μορφή ύλης και μάλιστα ατόφιας, όπως είναι και η γνωστή ύλη, που βλέπουμε γύρω μας και στην καθημερινότητα μας ! ( Είναι μια σκέψη μου, αν μου επιτρέπετε ! Ότι η ανάκλαση ενός καθρέφτη, ακόμα και αυτού του κοινού εμπορίου, αν έπαυε να είναι δυσδιάστατη και γινόταν τετραδιάστατη, τότε αυτό που θα καθρεπτιζόταν επ΄ αυτού, του κοινού καθρέφτη, δεν θα ήταν πλέων είδωλο, αλλά ένα ακόμα ίδιο και υλικό αντικείμενο ή υποκείμενο ή ότι άλλο καθρεφτιζόταν, σε αυτόν εκείνη την ώρα ) ! Κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ονομαστεί στην εδώ δική μας πραγματικότητα, ψευδή πολυυποστασία, αντικειμένου ή υποκειμένου !

Κατά την γνώμη μου φίλε babis_tsa εσύ, αυτό έζησες ! Μια αποσύνθεση, που θα μπορούσε να είναι επαρκώς, επικίνδυνη, ενώ ταυτόχρονα, έβλεπες και μια ψευδή πολυυποστασία, του οικοπέδου, αφού αυτό καθρεφτιζότανε στον όποιο καθρέφτη ή μαύρο σύννεφο, που ήταν από την απέναντι πλευρά, ( ας μου επιτραπεί, η έκφραση ) της πραγματικότητας, που εσύ ζούσες !

Ευχαριστώ για την υπομονή σας Johnart !



Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
https://diataraktis.forumgreek.com
babis_tsa
Admin
babis_tsa


Ζώδια : Δίδυμος Βουβάλι
Αριθμός μηνυμάτων : 26
Ημερομηνία εγγραφής : 08/09/2012
Ηλικία : 50
Τόπος : Πειραιάς

Εξαφάνιση κτιρίου Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Εξαφάνιση κτιρίου   Εξαφάνιση κτιρίου I_icon_minitimeΤετ Νοε 07, 2012 3:00 pm


Για να μπορέσετε να χάσετε την αυτοδυναμία σας, αρκούν τρις απλές, πράξεις, με το μυαλό και τίποτα, μα τίποτα άλλο !

Πράξη πρώτη : Δεν θέλω, να είμαι εδώ ! ( Προσοχή ! δεν το λέμε κάπου, ούτε το σιγομουρμουράμε. Απλά το αισθανόμαστε ! Προσωπικά, αυτό που εγώ έλεγα σε όποιον το παρέθετα, σαν τρόπο, είναι, το δεν θέλω να είμαι εδώ, να έχει την δύναμη του δεν θέλω να είμαι εδώ, που μπορεί να έχει ένα παιδί, που το έχουν πάει με το ζόρι, στον γιατρό για εμβόλιο ). Είναι πιο ισχυρό, πιστέψτε με !

Πράξη δεύτερη : Αιτία ( Προσοχή ! Η αιτία, δεν δηλώνει απλά την αιτία, γιατί δεν θέλω να είμαι εδώ ! Αλλά, επιπροσθέτως, στέκει και ως δρασκελιά, προς το τρίτο βήμα, το οποίο θα λέει, ότι θέλω, να είμαι εδώ ) !
Φανταστείτε εσάς, να δρασκελίζετε, από την πρώτη πράξη στην τρίτη, την σωστή στιγμή.

Πράξη Τρίτη : Στόχος ( Προσοχή ! Εδώ βάζουμε, την ακριβή εικόνα χώρου, που εμείς θέλουμε, ¨ η οποία θα πρέπει να είναι, από την εδώ πραγματικότητα μας ¨ και προσθέτουμε, το συναίσθημα, Θέλω, να είμαι εδώ ! Το θέλω να είμαι εδώ, συνδυάστε το, με κάποιο γεγονός, που σας έκανε να θέλετε να παραμείνετε, στον χώρο ) ! Εγώ, χρησιμοποιούσα στιγμές, που ένοιωθα εσώψυχα, ότι θέλω πραγματικά, να είμαι εκεί.

Πως κατέληξα, στην πρώτη πράξη :

Κάθε φορά που είμαστε σε κάποιο μέρος, όπου η συζήτηση, δεν μας αγγίζει και η παρέα, είναι έτσι και έτσι και εμείς, είμαστε ( κατά κάποιο τρόπο, υποχρεωμένοι να είμαστε εκεί ) και δεν μπορούμε, να κάνουμε, τίποτα για αυτό, ο εγκέφαλος μας, μας κάνει να ταξιδεύουμε, σε κάτι που αν μη τι άλλο, μας έλκει, πολύ περισσότερο από ότι η εκεί παρέα, συζήτηση και χώρος. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο, που χρησιμοποίησα.

Προέρχεται, από φυσική αντίδραση εγκεφάλου ! Είμαι απόλυτα σίγουρος, ότι έστω και στο βαρετό μάθημα, του σχολίου σας, κάποια στιγμή…Το μυαλό σας, ξέφυγε ! Έ…αυτό είναι !

Πως κατέληξα, στην δεύτερη πράξη :

Πάντα φεύγοντας από κάτι, χρησιμοποιείς ένα είδος κίνησης, που τις πιο πολλές φορές, είναι βήμα με τα πόδια μας, για να φύγουμε, από το ένα σημείο και να πάμε στο άλλο.
( Σε αυτό το σημείο, έβαλα το μυαλό μου να σκεφτεί, το είδος κίνησης – βήματος, που κάνει το μυαλό, την ώρα που μας ταξιδεύει σε ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον, από αυτό που ήμασταν και δεν μας άρεσε. Όσο και αν προσπάθησα όμως, δεν βρήκα ποτέ, το είδος κίνησης, που το μυαλό χρησιμοποιεί ! Έτσι, κατέληξα ότι έχει ένα είδος μεταφοράς, που δεν είναι αισθητό, από τις αισθήσεις μας ! Το μόνο που έπρεπε να κάνω μετά ήταν, μια πολύ απλή κίνηση. Να μην επιτρέψω, στο μυαλό, να κάνει την κίνηση αυτή, την ώρα που εκείνο, θέλει ! Να την κάνει μεν, αλλά, να την κάνει την ώρα, που εγώ θέλω ! Άρα, να αργοπορήσω την κίνηση του μυαλού, μέχρι το σημείο, που εγώ, θέλω ).
Θέλω να πιστεύω ότι, δεν είναι και κάτι ιδιαίτερα δύσκολο να το σκεφτεί κανείς !

Πως κατέληξα, στην τρίτη πράξη :

Πάντα, όταν προσπαθούμε να κανονίσουμε, τι θα κάνουμε ( πχ. Που θα πάμε ) ; Αυτό που όλος ο κόσμος κάνει, είναι, να προγραμματίζει το μέρος που θα πάει, με το να το θυμάται και να το εικονοποιεί, μέσα στο μυαλό του.
Θεωρώ, ότι όλοι οι άνθρωποι, είτε του έχουν δώσει σημασία, είτε όχι, αυτό κάνουν. Για προσέξτε το την επόμενη φορά, που θα προγραμματίσετε που θα πάτε !

Το οικόπεδο όμως, που μας περιέγραψες ότι υπήρξε δυο φορές, είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα !

Πιστεύω, ότι όπως είπα και πιο πάνω, το σύννεφο στο φαινόμενο σου, ήταν από την άλλη πλευρά της άλλης πραγματικότητας, που εσύ δεν έβλεπες και όχι σε αυτήν που εσύ ζούσες. Αν λοιπόν ισχύει κάτι τέτοιο, ( θα τολμήσω να εικάσω κάτι ) τότε, το σύννεφο που είναι από την άλλη πλευρά της πραγματικότητας που εσύ ζεις, στην εδώ πραγματικότητα, θα επέφερε ένα είδος καθρέφτη, που όμως, θα είχε, παραπάνω από δύο διαστάσεις ανακλαστικότητας του ειδώλου, που ήταν από την ίδια πλευρά που και εσύ ήσουν ( δηλαδή, του γνωστού μας, καθρέφτη ). Αυτό που πιθανόν να μπορεί να ανακλαστεί επί του αυτού καθρέφτη, ( που κατά την γνώμη μου, είναι τουλάχιστον τετραδιάστατος, σε δύναμη ανάκλασης ειδώλου ) είναι, μορφή ύλης και μάλιστα ατόφιας, όπως είναι και η γνωστή ύλη, που βλέπουμε γύρω μας και στην καθημερινότητα μας ! ( Είναι μια σκέψη μου, αν μου επιτρέπετε ! Ότι η ανάκλαση ενός καθρέφτη, ακόμα και αυτού του κοινού εμπορίου, αν έπαυε να είναι δυσδιάστατη και γινόταν τετραδιάστατη, τότε αυτό που θα καθρεπτιζόταν επ΄ αυτού, του κοινού καθρέφτη, δεν θα ήταν πλέων είδωλο, αλλά ένα ακόμα ίδιο και υλικό αντικείμενο ή υποκείμενο ή ότι άλλο καθρεφτιζόταν, σε αυτόν εκείνη την ώρα ) ! Κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ονομαστεί στην εδώ δική μας πραγματικότητα, ψευδή πολυυποστασία, αντικειμένου ή υποκειμένου !

Κατά την γνώμη μου φίλε babis_tsa εσύ, αυτό έζησες ! Μια αποσύνθεση, που θα μπορούσε να είναι επαρκώς, επικίνδυνη, ενώ ταυτόχρονα, έβλεπες και μια ψευδή πολυυποστασία, του οικοπέδου, αφού αυτό καθρεφτιζότανε στον όποιο καθρέφτη ή μαύρο σύννεφο, που ήταν από την απέναντι πλευρά, ( ας μου επιτραπεί, η έκφραση ) της πραγματικότητας, που εσύ ζούσες !

Ευχαριστώ για την υπομονή σας Johnart !







Για σου φίλε μου john_art !
Κατά πρώτων, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω, για τον χρόνο που διέθεσες,
για να δώσεις μια, τόσο ουσιώδη απάντηση, τόσο σε μένα, όσο και στους φίλους , που επισκέπτονται ή είναι μέλη αυτού του φόρουμ.

Φρονώ, ότι θα πρέπει να διέθεσες, ώρες, αρκετές, κρίνοντας, το μέγεθος του κείμενου, και ενθυμούμενος, τον χρόνο, που χρειάστηκα εγώ, για να γράψω, για την εξαφάνιση, κτιρίου, και πόσα κείμενα, διέγραψα,
και πόσες παραγράφους άλλαξα, για να παρουσιάσω, μια σαφή εικόνα, σε μια ικανοποιητική, απάντηση.

Θέλω να ξέρεις , ότι δεν με πειράζει, ο χρόνος, που μεσολάβησε, για να πάρω μια τόσο σημαντική, απάντηση.
Γιατί, στην ζωή μας, υπάρχουν πράγματα, για τα όποια, δεν έχουμε, πάρει απαντήσεις, τόσα χρόνια, τώρα.

Και όμως ακόμα περιμένουμε, υπομονετικά, η ανυπόμονα, την ώρα, που θα έρθουν, αυτές οι απαντήσεις.
Έτσι λοιπόν, αφού ξεπεράσαμε, τον χρόνο της απάντησης, θα πρέπει να δούμε, την ίδια την απάντηση.

Αναφέρεις στο κείμενο, που παραθέτεις, πότε κάποιος, που, πώς και με ποιόν τρόπο, μπορεί, να χάσει την αυτοδυναμία του.
Και μάλιστα, με έναν φυσιολογικό τρόπο, που θα μπορούσε, να ακολουθήσει, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, πάνω στον πλανήτη.

Απλά σκέφτηκα ! κάτι και το συνδύασα, με κάτι άλλο ήδη υπάρχον.
Ποιος, δεν έχει κάνει, αυτόν τον συνειρμό στην ζωή του ;
Ποιος δεν ψάχνει να βρει όταν ένα θέμα τον απασχολεί, τις εναλλακτικές που έχει και τα αντίμετρα, τα όποια θα πρέπει να κάνει, στο αποτέλεσμα που θα φέρει.
Το έχουμε, κάνει όλοι, έτσι δεν είναι ! Έτσι και εγώ φίλοι μου, δεν αποτέλεσα εξαίρεση, έκανα ακριβώς αυτό.

Δέστε πως έγινε όλη η διαδικασία : Ξεκίνησε στον κόσμο της σκέψης μου, και το τι σκεφτόμουν, εκείνη την ώρα πριν να βιώσω το φαινόμενο.
Οδηγούσα το μηχανάκι, αλλά ταυτόχρονα σκεφτόμουνα, αλλά προσέξτε αυτό, με συναίσθημα, αν εγώ πάω σε αυτόν που είναι να παραλάβει, το δέμα, αλλά μου πει, ότι του το έχω παραδώσει ήδη, ( τα παραπάνω τα σκεφτόμουνα με αφορμή ένα φαινόμενο που είχα βιώσει την προηγούμενη μέρα, θα σας πω κάποια στιγμή και για αυτό).

Τι θα του πω, του χριστιανού που θα μου πει, μα πας καλά ; έχεις πρόβλημα; μου το παρέδωσες πριν μια ώρα ! τώρα τι ήρθες να μου παραδώσεις ;

Τι θα έλεγα εγώ σε αυτόν τον άνθρωπο ; πως θα εξηγούσα, ότι το δέμα που παραδόθηκε σε αυτόν από μένα μία ώρα πριν, εγώ δεν το έχω παραδώσει γιατί δεν πέρασα από εκεί, αλλά τώρα περνάω για πρώτη φορά ! και ποιος θα ήταν αυτός που θα ήμουν εγώ, αλλά δεν θα ήμουν εγώ ! που παρέδωσε, το συγκεκριμένο δέμα, έχω πρόβλημα ! τι θα κάνω ;

Και τι θα κάνω το δεύτερο δέμα που για μένα είναι πρώτο ; Δεν μπορώ να το εξηγήσω πουθενά ! και σε κανέναν ! θα το πάρω σπίτι μου ;
(Πιθανόν θα μπορούσε να είναι, αυτό που γράφεις, ψευδή πολυυποστασία, φίλε john_art)

Με αυτά και με αυτά, πήρα την στροφή, προς την άνοδο του δρόμου και κατευθυνόμουν, στο κτίριο που είχα δει, από την απέναντι μεριά του δρόμου, μάταια όμως έψαχνα, το φαινόμενο είχε αρχίσει και το κτίριο δεν ήταν εκεί.
Στην θέση του κτιρίου, ήταν 1 οικόπεδο 2 φορές.

Αυτή είναι η αλήθεια φίλοι μου ! ιδού το έγκλημα μου, ότι σκεφτόμουνα και ότι συνδύαζα τις εναλλακτικές που θα είχα, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Σας εκμυστηρεύομαι επακριβώς την πράξη, όπως ο φίλος μας,
εκμυστηρεύτηκε και εκείνος με την σειρά του, το αμάρτημα του.

Όπως καταλαβαίνετε, ούτε αμαρτήματα υπάρχουν σε αυτά τα φαινόμενα, ούτε εγκλήματα υπάρχουν, ούτε φολκλορικά πράγματα ή καταστάσεις, ούτε μαγικά, για να προκληθούν, τέτοιου είδους φαινόμενα, μόνο σκέψη !
Και συνδυασμός αυτής, τόσο απλά !
Όπου στην προκείμενη περίπτωση, αρκεί και περισσεύει κιόλας,
δεν νομίζεται ;

Πάμε τώρα να δούμε, τι μας λέει ο φίλος μας.
Μας λέει ότι, στο πρώτο βήμα, θα πρέπει να πει δεν θέλω να είμαι εδώ
με ένα συναίσθημα, όπως αυτό του παιδιού που δεν θέλει να πάει στον γιατρό.

Εγώ αντί του παιδιού με τον γιατρό, έβαλα το συναίσθημα, δεν θέλω να πάω στον πελάτη, που όμως έχω ξανά πάει, αλλά δεν ήμουν
εγώ αυτός που πήγε ! Αλλά, αυτό βέβαια, είναι κάτι που το ξέρει ο ίδιος, αλλά όχι εγώ.

Ταυτόχρονα, την ώρα που έκανα αυτές τις σκέψεις, όδήγαγα κιόλας, το μηχανάκι και πρόσεχα και τον δρόμο.
Άρα, στο πρώτο βήμα έχουμε, ομοιότητες, δεν νομίζεται ;
Πάμε όμως να δούμε την συνέχεια :
Την ώρα που πρόσεχα τον δρόμο, είδα και το κτίριο, δηλαδή τον στόχο μου ! ( όπως μας είπε για το τρίτο βήμα ο φίλος μας ), μόνο που εγώ έλεγα, από μέσα μου. ότι δεν θέλω να πάω, γιατί θα είναι η 2 φορά και όχι η πρώτη, για τον πελάτη.

Έτσι λοιπόν, πάντα με τα λεγόμενα του φίλου μας, που μέχρι στιγμή δεν το είχα δει πότε, έτσι, ούτε ήξερα, την εν λόγω πράξη, πράγμα που σημαίνει, αυτό που είπε ! Δηλαδή ότι θα μπορούσε, ο καθένας, να το σκεφτεί, αυτό, είναι απόλυτα, φυσιολογικό.

Περνάμε, στο δεύτερο βήμα, όπου ακριβώς σε αυτό το βήμα, επειδή περνάμε δεύτερη φορά από αυτό, μεταφέρεται το συναίσθημα,
του ‘‘δεν θέλω να είμαι εδώ’’ στην προκείμενη περίπτωση, μεταφέρθηκε το συναίσθημα το δικό μου δεν θέλω να πάω στο πελάτη και να έχω ξανά πάει.
Την ώρα εκείνη, πέρναγα και κάτω από την γέφυρα, περνώντας όμως από κάτω, δεν είχα οπτική του κτιρίου, και έπρεπε, να κάνω έναν ολόκληρο κύκλο, από τον παράδρομο, για να βγω πάλι στον κεντρικό.
βγαίνοντας στον κεντρικό, το κτίριο, δεν υπήρχε !

Άλλα όπως κατάλαβα, η καλύτερα συνειδητοποίησα, ήταν ένα οικόπεδο πανομοιότυπο 2 φορές !
Και αυτό πιθανότατα, γιατί εκείνη την στιγμή, ο εγκέφαλος, μου, σε αυτό που αναφέρει με τον καθρέφτη ο φίλος μας, <<που μάλλον ισχύει >> μέσα από ένα συναίσθημα αταραξίας, άρα και φυσιολογικής διαδικασίας, η λογική μου, αναπαρήγαγε την αυτή εικόνα, του οικοπέδου, ως διπλό η δεύτερο είδωλο, στον καθρέφτη. 'Ετσι, εγώ είδα ένα οικόπεδο, να επαναλαμβάνεται, 2 φόρες.

Συνεπώς αυτό θα σήμαινε, ότι το κτίριο, που ήταν όλο το οικοδομικό τετράγωνο, έχασε την αυτοδυναμία του. Αυτό όμως, ήταν αυτό που εγώ έβλεπα, γιατί κανένας από τους διερχόμενους, δεν νομίζω να είδε, κάτι τέτοιο.

Έτσι λοιπόν, μένουμε να μετράμε μια πράξη τόσο ιδιαίτερη με έναν μόνο παρατηρητή, γιατί όλος ο υπόλοιπος κόσμος ( θυμηθείτε αυτόν που θα είχε παραδώσει το συγκεκριμένο δέμα, πριν πάω εκεί, που θα ήταν εγώ, αλλά όχι εγώ) αυτός, θα ήταν εικαστικό δρώμενο ( κοινός μια αναπαράσταση, ένα video που παρακολουθείς, στην οθόνη ), θα περπάταγε ανέμελος, σαν να μην τρέχει τίποτα, αλλά αν έκανα το λάθος να ρωτήσω κάποιον την ώρα, δεν είμαι σίγουρος αν και κατά πόσο, θα ήταν σε θέση να μου την έλεγε, γιατί θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι, ούτε στην γωνιά που είχε μια πολυκατοικία, από πάνω, άνοιγε κανένας. Και πιστέψτε με χτύπαγα τα κουδούνια επί 10 λεπτά.
Ούτε αυτοί που πέρναγαν με τα μηχανάκια όμως σταμάτησαν, στα σήματα μου.

Κάτι πολύ σημαντικό, που ξέχασα να παραθέσω, για το εν λόγω φαινόμενο, ούτε οι περαστικοί μου ρίχνανε δεύτερη ματιά, όταν προσπάθησα να ρωτήσω μια καλήγραμμη κοπέλα, που πέρναγε εκείνη την στιγμή, δεν μου έδωσε σημασία, ( υπέθεσα, το αυτονόητο, δηλαδή ότι δεν γουστάρει την φάτσα μου, και έλεγα από μέσα μου, μα τι έχω ρε παιδιά, καλώς είμαι, ούτε ατημέλητος είμαι, ούτε κανένα φερμουάρ έχω ανοιχτό, καλά δεν πειράζει άστην, θα ρωτήσω τον επόμενο ) σημειωτέο, στο σημείο αυτό, έμεινα περίπου 30 λεπτά να ψάχνω! Που, είναι το κτίριο;

Εννοείται, όπως είχα αναφέρει και στο φαινόμενο, έπαιρνα και τον πελάτη, τηλέφωνο, βέβαια δεν το σήκωσε κανένας, παρότι, την επόμενη ημέρα όταν πήγα στο κτίριο, είχε γύρο στους 80 υπαλλήλους, γραφεία, τηλεφωνικό κέντρο κ.α

Ξέρω γίνομαι κουραστικός, και φορτικός, όπως λέει και ο φίλος μας, ότι γίνεται πολλές φορές, αλλά όλο το ζουμί, είναι στην λεπτομέρεια.
Άρα, εγώ είδα, για εμένα, και πέρα από κάθε, αμφιβολία, ότι αυτό ισχύει, ( σε ότι αφορά τα λεγόμενα του john_art )
Και μάλιστα, χωρίς να το ξέρω, σας δηλώνω φίλοι μου και εγώ με την σειρά μου, ότι 20 στις 100 φορές, θα γίνει, πράξη, γιατί αν έγινε, σε μένα, που δεν το ήξερα, φανταστείτε σε εσάς, που τώρα πλέων το ξέρετε.
Και κάτι ακόμα, αν νομίζεται, ότι επειδή σκεφτόμουνα περίεργα έγινε και η πράξη σας διαβεβαιώ ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει !

Θα σας πω αυτό, για να μην έχετε αυταπάτες.
Αν δοκιμάσετε, να μην σκέφτεστε, ( πράγμα δύσκολο ) για ένα χρονικό διάστημα, φοβούμενοι, ότι αυτά που σκέφτεστε, μπορούν να γίνουν πράξη, τα σπρώχνεται να συμβούν, γιατί το συναίσθημα, του φόβου μας, είναι από μόνο του, αρκετό, για να κινητοποιήσει μια τέτοια διαδικασία.

Ευχαριστώ Babis_tsa


Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Johnart
Admin
Johnart


Ζώδια : Υδροχόος Άλογο
Αριθμός μηνυμάτων : 71
Ημερομηνία εγγραφής : 08/09/2012
Ηλικία : 46

Εξαφάνιση κτιρίου Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Εξαφάνιση κτιρίου   Εξαφάνιση κτιρίου I_icon_minitimeΔευ Νοε 19, 2012 11:05 am

Καλησπέρα φίλε babis_tsa !

Ένα μεγάλο ευχαριστώ φίλε μου, γιατί με το παράδειγμα σου, αλλά και τις σημειώσεις, που εσύ προσέθεσες, αποτελείς ένα πραγματικά ζωντανό παράδειγμα, προς τους αναγνώστες του φόρουμ, ότι οι πράξεις, δεν θέλω να είμαι εδώ, αιτία και στόχος σαν σκέψεις, λειτουργούν από μόνες τους, χωρίς να πρέπει κάποιος να έχει κάποιες ιδιαίτερες δυνάμεις, για να θέσει σε λειτουργία, τον αυτόν ¨ μηχανισμό ¨ !

Υπάρχουν και άλλα άτομα που εγώ γνωρίζω, που όμως για προσωπικούς και σεβαστούς λόγους, δεν μπορούν ακόμα να παρουσιασθούν στο φόρουμ και να μας μιλήσουν για αυτό.

Ευελπιστώ, κάποια στιγμή, να μπορέσουν να μας μιλήσουν και αυτοί !

Ανέφερα σε προηγούμενο γραπτό μου ότι, αν ένα φαινόμενο έχει αισθητές, τις συνθήκες λειτουργίας του, αλλά και δράσης του, τότε, το φαινόμενο αυτό, μπορεί να γίνει πείραμα !

Αν τώρα, το πείραμα το καταφέρουμε, να έχει σταθερό αποτέλεσμα του φαινομένου που εμείς ζήσαμε, τότε, το αυτό πείραμα, μετατρέπεται σε εφαρμογή !

Οι πράξεις για τις οποίες σας μίλησα και εγώ, αλλά και ο φίλος babis_tsa, δεν είναι ακόμα έτοιμη εφαρμογή ή είναι εφαρμογή, κατά ένα ποσοστό 20 % .

Όμως ακόμα δεν είναι και δεν μπορούμε, ούτε και να την παρουσιάσουμε, ως μια απόλυτη εφαρμογή, γιατί δεν πετυχαίνει πάντα !

Το σίγουρο με μια τέτοιου είδους εφαρμογή είναι, ότι λειτουργεί αφ΄ εαυτού της, χωρίς να πρέπει εμείς να είμαστε ιδιαίτεροι ή χαρισματικοί ή διαφορετικοί, από το υπόλοιπο, κοινωνικό σύνολο !

Άρα, ακόμα και αν η εφαρμογή προέρχεται από ένα φαινόμενο διατάραξης της πραγματικότητας που ζούμε, πχ ταξίδι στον χρόνο, χώρο, ύπαρξη ή κόσμους, μια σύνθεση ( υλοποίηση ) αντικειμένου, μια αποσύνθεση ( εξαύλωσης ) αντικειμένου, μια ψευδό πολυυποστασία ή μια καθ΄ αυτού πολυυποστασία, μια ανυποστασία ( απουσία ύλης αντικειμένου ή υποκειμένου ) και ότι άλλο, θα μπορούσε να είναι φαινόμενο, για την εποχή μας, μπορεί να γίνει πράξη, ακόμα και από κάποιον, που δεν είναι ούτε μορφωμένος, ούτε χαρισματικός, ούτε μάγος, ούτε καν έξυπνος !

Κοινός, μπορεί να γίνει, από τον κάθε έναν ! Και αυτό γιατί είναι μια εφαρμογή και όχι ένα μαγικό, ( μη – άγων, δηλαδή μη δρομολογημένο ή εκτός της πεπατημένης οδού ) ή γιατί είναι κάτι που το κάνουν κάποιοι και μόνον αυτοί…( Κούνια, που τους κούναγε ), όλους αυτούς, που νομίζουν ότι είναι κάποιοι και ότι έχουν, κάποιες δυνάμεις, όπως πχ ενόραση ή την δύναμη του ενδιάμεσου, medium και άλλα που δεν είναι τίποτα παραπάνω, από ενεργητικές αισθήσεις, πχ ενόραση είναι όταν μπορείς να πράξεις, με ενεργητική όραση, την οποία κατευθύνεις, σε ένα συγκεκριμένο σημείο, που θα σου ζητηθεί και έχει σχεδόν πάντα, ένα ποσοστό 40 ~ 70 % ψευδαίσθηση.

Ενώ η ίδια η όραση ¨ παθητική ¨ , μπορεί να δει, μόνον ότι είναι στον χώρο και φωτίζεται, από μια πηγή φωτός, όπου και αυτή έχει ποσοστό, από 40 ~ 70 % ψευδαίσθηση.

Άρα, αν θέλετε να κάνετε ενόραση, δεν έχετε παρά να παράγεται, μια έστω και ψευδή πηγή φωτός, στο σημείο που εσείς θέλετε να δείτε ( και αυτό γιατί, το δεν μπορώ να κάνω ενόραση ! Σαν φράση, σημαίνει ότι κάνω ! Αλλά, αν δεν υπάρχει κάποια πηγή φωτός εκεί, για να μου φωτίσει, το εκεί, εγώ, δεν μπορώ να περιγράψω το τι βλέπω εκεί, ή αλλιώς, θα περιγράψω, ένα απόλυτο σκοτάδι, που μπορεί να ερμηνευθεί και ως τίποτα.
Άρα, να πεισθώ, ότι δεν μπορώ να κάνω ενόραση, ενώ ήδη την έχω κάνει ) ! Είτε αυτό, είναι διαφορετικού χώρου, είτε είναι, διαφορετικού χρόνου, είτε είναι, διαφορετικής ύπαρξης, τύπου πεδίο ή διάσταση, όπως την λένε οι αρμόδιοι !

Να θυμάστε όμως ότι, πάντα μα πάντα, τα ποσοστά αλήθειας, θα είναι αυτά, που και η απλή σας όραση, σας επιτρέπει να δείτε.

Δηλαδή 40 ~ 70 % ψευδαίσθηση !

Τώρα, όσων αφορά το θέμα εφαρμογής των τριών σκέψεων, ( πράγμα που θα το κάνει να έχει το ακριβές αποτέλεσμα, που πρέπει 100 % και πάντα ) σας λέγω ότι, προσπαθώ και θα συνεχίσω να προσπαθώ, να το κάνω εφαρμογή ! Αν κάποιος από εσάς, έχει κάποια ιδέα, πως αυτό θα γίνει απόλυτη εφαρμογή, ας το μοιραστεί μαζί μας, για να μπορέσουμε να το κάνουμε όλοι μας πράξη και να μην αποτελεί πλέων, μια δύναμη ( καλού ή κακού ) ή ένα παραφύσην, φαινόμενο !

Αντιθέτως, να είναι μια ακόμα εφαρμογή, όπως κάποτε κάποιοι μας χάρισαν, την εφαρμογή σκέψη, μνήμη και λοιπά !

Ελπίζω να μην πιστεύετε, ότι αυτά τα είχε ο άνθρωπος, ανέκαθεν !

Άλλωστε, η ιστορία μας έχει διδάξει ότι, οι παλαιότεροι ανθρώποι, πχ ( homo erectus, homo sapiens και άλλοι, που δεν έχω υπόψη μου ), δεν είχαν την ικανότητα της σκέψης ή αν θέλετε, δεν την είχανε, τόσο εξελιγμένη !

Άρα, ακόμα και η σκέψη ή μνήμη και πιθανός και άλλα, είναι εφαρμογές, που μπορούν να γίνουν με φυσικό τρόπο ή με τεχνητό τρόπο, ( βλέπε μηχανήματα, που δείχνουν ότι μπορούν να σκεφτούν, πχ ποζιτρονικούς εγκεφάλους, που τοποθετούνται στα ρομπότ, που έχουν ¨ νοημοσύνη ¨ ή τεχνητή, νοημοσύνη ).

Γιατί λοιπόν, η διατάραξη της πραγματικότητας που ζούμε, που αποτελείτε από πολλά παρακλάδια, να μην είναι έστω και μελλοντικά, ένα είδος φυσικής ή τεχνητής εφαρμογής !

Ευχαριστώ Johnart !


Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
https://diataraktis.forumgreek.com
babis_tsa
Admin
babis_tsa


Ζώδια : Δίδυμος Βουβάλι
Αριθμός μηνυμάτων : 26
Ημερομηνία εγγραφής : 08/09/2012
Ηλικία : 50
Τόπος : Πειραιάς

Εξαφάνιση κτιρίου Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Εξαφάνιση κτιρίου   Εξαφάνιση κτιρίου I_icon_minitimeΤετ Νοε 21, 2012 9:28 am

Καλησπέρα φίλε babis_tsa !


Ένα μεγάλο ευχαριστώ φίλε μου, γιατί με το παράδειγμα σου, αλλά και τις σημειώσεις, που εσύ προσέθεσες, αποτελείς ένα πραγματικά ζωντανό παράδειγμα, προς τους αναγνώστες του φόρουμ, ότι οι πράξεις, δεν θέλω να είμαι εδώ, αιτία και στόχος σαν σκέψεις, λειτουργούν από μόνες τους, χωρίς να πρέπει κάποιος να έχει κάποιες ιδιαίτερες δυνάμεις, για να θέσει σε λειτουργία, τον αυτόν ¨ μηχανισμό ¨ !

Υπάρχουν και άλλα άτομα που εγώ γνωρίζω, που όμως για προσωπικούς και σεβαστούς λόγους, δεν μπορούν ακόμα να παρουσιασθούν στο φόρουμ και να μας μιλήσουν για αυτό.

Ευελπιστώ, κάποια στιγμή, να μπορέσουν να μας μιλήσουν και αυτοί !

Ανέφερα σε προηγούμενο γραπτό μου ότι, αν ένα φαινόμενο έχει αισθητές, τις συνθήκες λειτουργίας του, αλλά και δράσης του, τότε, το φαινόμενο αυτό, μπορεί να γίνει πείραμα !

Αν τώρα, το πείραμα το καταφέρουμε, να έχει σταθερό αποτέλεσμα του φαινομένου που εμείς ζήσαμε, τότε, το αυτό πείραμα, μετατρέπεται σε εφαρμογή !

Οι πράξεις για τις οποίες σας μίλησα και εγώ, αλλά και ο φίλος babis_tsa, δεν είναι ακόμα έτοιμη εφαρμογή ή είναι εφαρμογή, κατά ένα ποσοστό 20 % .

Όμως ακόμα δεν είναι και δεν μπορούμε, ούτε και να την παρουσιάσουμε, ως μια απόλυτη εφαρμογή, γιατί δεν πετυχαίνει πάντα !

Το σίγουρο με μια τέτοιου είδους εφαρμογή είναι, ότι λειτουργεί αφ΄ εαυτού της, χωρίς να πρέπει εμείς να είμαστε ιδιαίτεροι ή χαρισματικοί ή διαφορετικοί, από το υπόλοιπο, κοινωνικό σύνολο !

Άρα, ακόμα και αν η εφαρμογή προέρχεται από ένα φαινόμενο διατάραξης της πραγματικότητας που ζούμε, πχ ταξίδι στον χρόνο, χώρο, ύπαρξη ή κόσμους, μια σύνθεση ( υλοποίηση ) αντικειμένου, μια αποσύνθεση ( εξαύλωσης ) αντικειμένου, μια ψευδό πολυυποστασία ή μια καθ΄ αυτού πολυυποστασία, μια ανυποστασία ( απουσία ύλης αντικειμένου ή υποκειμένου ) και ότι άλλο, θα μπορούσε να είναι φαινόμενο, για την εποχή μας, μπορεί να γίνει πράξη, ακόμα και από κάποιον, που δεν είναι ούτε μορφωμένος, ούτε χαρισματικός, ούτε μάγος, ούτε καν έξυπνος !

Κοινός, μπορεί να γίνει, από τον κάθε έναν ! Και αυτό γιατί είναι μια εφαρμογή και όχι ένα μαγικό, ( μη – άγων, δηλαδή μη δρομολογημένο ή εκτός της πεπατημένης οδού ) ή γιατί είναι κάτι που το κάνουν κάποιοι και μόνον αυτοί…( Κούνια, που τους κούναγε ), όλους αυτούς, που νομίζουν ότι είναι κάποιοι και ότι έχουν, κάποιες δυνάμεις, όπως πχ ενόραση ή την δύναμη του ενδιάμεσου, medium και άλλα που δεν είναι τίποτα παραπάνω, από ενεργητικές αισθήσεις, πχ ενόραση είναι όταν μπορείς να πράξεις, με ενεργητική όραση, την οποία κατευθύνεις, σε ένα συγκεκριμένο σημείο, που θα σου ζητηθεί και έχει σχεδόν πάντα, ένα ποσοστό 40 ~ 70 % ψευδαίσθηση.

Ενώ η ίδια η όραση ¨ παθητική ¨ , μπορεί να δει, μόνον ότι είναι στον χώρο και φωτίζεται, από μια πηγή φωτός, όπου και αυτή έχει ποσοστό, από 40 ~ 70 % ψευδαίσθηση.

Άρα, αν θέλετε να κάνετε ενόραση, δεν έχετε παρά να παράγεται, μια έστω και ψευδή πηγή φωτός, στο σημείο που εσείς θέλετε να δείτε ( και αυτό γιατί, το δεν μπορώ να κάνω ενόραση ! Σαν φράση, σημαίνει ότι κάνω ! Αλλά, αν δεν υπάρχει κάποια πηγή φωτός εκεί, για να μου φωτίσει, το εκεί, εγώ, δεν μπορώ να περιγράψω το τι βλέπω εκεί, ή αλλιώς, θα περιγράψω, ένα απόλυτο σκοτάδι, που μπορεί να ερμηνευθεί και ως τίποτα.
Άρα, να πεισθώ, ότι δεν μπορώ να κάνω ενόραση, ενώ ήδη την έχω κάνει ) ! Είτε αυτό, είναι διαφορετικού χώρου, είτε είναι, διαφορετικού χρόνου, είτε είναι, διαφορετικής ύπαρξης, τύπου πεδίο ή διάσταση, όπως την λένε οι αρμόδιοι !

Να θυμάστε όμως ότι, πάντα μα πάντα, τα ποσοστά αλήθειας, θα είναι αυτά, που και η απλή σας όραση, σας επιτρέπει να δείτε.

Δηλαδή 40 ~ 70 % ψευδαίσθηση !

Τώρα, όσων αφορά το θέμα εφαρμογής των τριών σκέψεων, ( πράγμα που θα το κάνει να έχει το ακριβές αποτέλεσμα, που πρέπει 100 % και πάντα ) σας λέγω ότι, προσπαθώ και θα συνεχίσω να προσπαθώ, να το κάνω εφαρμογή ! Αν κάποιος από εσάς, έχει κάποια ιδέα, πως αυτό θα γίνει απόλυτη εφαρμογή, ας το μοιραστεί μαζί μας, για να μπορέσουμε να το κάνουμε όλοι μας πράξη και να μην αποτελεί πλέων, μια δύναμη ( καλού ή κακού ) ή ένα παραφύσην, φαινόμενο !

Αντιθέτως, να είναι μια ακόμα εφαρμογή, όπως κάποτε κάποιοι μας χάρισαν, την εφαρμογή σκέψη, μνήμη και λοιπά !

Ελπίζω να μην πιστεύετε, ότι αυτά τα είχε ο άνθρωπος, ανέκαθεν !

Άλλωστε, η ιστορία μας έχει διδάξει ότι, οι παλαιότεροι ανθρώποι, πχ ( homo erectus, homo sapiens και άλλοι, που δεν έχω υπόψη μου ), δεν είχαν την ικανότητα της σκέψης ή αν θέλετε, δεν την είχανε, τόσο εξελιγμένη !

Άρα, ακόμα και η σκέψη ή μνήμη και πιθανός και άλλα, είναι εφαρμογές, που μπορούν να γίνουν με φυσικό τρόπο ή με τεχνητό τρόπο, ( βλέπε μηχανήματα, που δείχνουν ότι μπορούν να σκεφτούν, πχ ποζιτρονικούς εγκεφάλους, που τοποθετούνται στα ρομπότ, που έχουν ¨ νοημοσύνη ¨ ή τεχνητή, νοημοσύνη ).

Γιατί λοιπόν, η διατάραξη της πραγματικότητας που ζούμε, που αποτελείτε από πολλά παρακλάδια, να μην είναι έστω και μελλοντικά, ένα είδος φυσικής ή τεχνητής εφαρμογής !

Ευχαριστώ Johnart !


Για σου φίλε John_ art

Εκτιμώ πάρα πολύ, τα καλά σου λόγια, σε θεωρώ φίλο μου, και συνεργάτη.
Τα λόγια σου, αλλά και οι πράξεις σου, φανερώνουν, έναν όπως θα λέγανε οι Εγγλέζοι ( remarkable person ) αξιόλογο-αξιοπρόσεκτο-αξιοσημείωτο χαρακτήρα .
Είμαι πεπεισμένος, τόσο εγώ, όσο και όσοι και είχανε την τύχη να σε γνωρίσουνε, έστω και μέσα από τα γραπτά σου, ότι θαύμασαν, την απλότητα του λόγου σου, η όποια όμως δεν υστερεί σε ποιότητα και γνώση, θέλω να σου πω και εγώ με την σειρά μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ! Για όσα έχεις κάνει για μένα, αλλά και τους φίλους του φόρουμ.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφέρω, ότι η παρατηρήσεις σου, επί της όρασης του ανθρώπου στο γραπτό που μας παραθέτεις 40~70 ψευδαίσθηση αλλά και τον τύπο ενόρασης που έχει πάλι 40~70 ψευδαίσθηση, είναι απόλυτα ακριβής.
Και είναι πολύ εύκολο να το κάνει κάποιος πράξη, αρκεί όπως πολύ σωστά αναφέρεις, να χρησιμοποίηση ένα ψευδή φως, στον χώρο η για τον χώρο, που θέλει να εστιάσει, για να προκαλέσει την φυσιολογική διαδικασία της όρασης μας, που ανταποκρίνεται, στις αναλαμπές του φωτός της καθημερινότητα μας.
Ομολογώ εκπληκτική παρατήρηση, και εφιέστατος ο τρόπος που το παρουσίασες.

Όσο για το θέμα των εφαρμογών, θέλω να πω στους φίλους του φόρουμ, ότι ελπίζω σύντομα να είμαστε σε θέση, να παραθέσουμε και τις εφαρμογές, αλλά και τους χρόνους, ολοκλήρωσης της κάθε εφαρμογής, σε μια νέα κατηγόρια, που θα φτιαχτεί στο φόρουμ και θα λέγεται εφαρμογές.

Ευχαριστώ Babis_tsa
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Johnart
Admin
Johnart


Ζώδια : Υδροχόος Άλογο
Αριθμός μηνυμάτων : 71
Ημερομηνία εγγραφής : 08/09/2012
Ηλικία : 46

Εξαφάνιση κτιρίου Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Εξαφάνιση κτιρίου   Εξαφάνιση κτιρίου I_icon_minitimeΔευ Νοε 26, 2012 1:46 pm

Για σου φίλε John_ art

Εκτιμώ πάρα πολύ, τα καλά σου λόγια, σε θεωρώ φίλο μου, και συνεργάτη.
Τα λόγια σου, αλλά και οι πράξεις σου, φανερώνουν, έναν όπως θα λέγανε οι Εγγλέζοι ( remarkable person ) αξιόλογο-αξιοπρόσεκτο-αξιοσημείωτο χαρακτήρα .
Είμαι πεπεισμένος, τόσο εγώ, όσο και όσοι και είχανε την τύχη να σε γνωρίσουνε, έστω και μέσα από τα γραπτά σου, ότι θαύμασαν, την απλότητα του λόγου σου, η όποια όμως δεν υστερεί σε ποιότητα και γνώση, θέλω να σου πω και εγώ με την σειρά μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ! Για όσα έχεις κάνει για μένα, αλλά και τους φίλους του φόρουμ.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφέρω, ότι η παρατηρήσεις σου, επί της όρασης του ανθρώπου στο γραπτό που μας παραθέτεις 40~70 ψευδαίσθηση αλλά και τον τύπο ενόρασης που έχει πάλι 40~70 ψευδαίσθηση, είναι απόλυτα ακριβής.
Και είναι πολύ εύκολο να το κάνει κάποιος πράξη, αρκεί όπως πολύ σωστά αναφέρεις, να χρησιμοποίηση ένα ψευδή φως, στον χώρο η για τον χώρο, που θέλει να εστιάσει, για να προκαλέσει την φυσιολογική διαδικασία της όρασης μας, που ανταποκρίνεται, στις αναλαμπές του φωτός της καθημερινότητα μας.
Ομολογώ εκπληκτική παρατήρηση, και εφιέστατος ο τρόπος που το παρουσίασες.

Όσο για το θέμα των εφαρμογών, θέλω να πω στους φίλους του φόρουμ, ότι ελπίζω σύντομα να είμαστε σε θέση, να παραθέσουμε και τις εφαρμογές, αλλά και τους χρόνους, ολοκλήρωσης της κάθε εφαρμογής, σε μια νέα κατηγόρια, που θα φτιαχτεί στο φόρουμ και θα λέγεται εφαρμογές.

Ευχαριστώ Babis_tsa



Καλή σου μέρα φίλε babis_tsa !

Θέλω να σε ευχαριστήσω, για τα υπέροχα λόγια, με τα οποία με στόλισες ! ( Θα έλεγε κανείς, ότι με όλα αυτά που έγραψες, με κάνεις να μοιάζω λίγο, με χριστουγεννιάτικο δέντρο, ίσως, λόγω των ημερών. Πάντως, όπως και να έχει, σε ευχαριστώ πολύ ) !

Όσο για την νέα κατηγορία στο φόρουμ, με το όνομα εφαρμογές…Θα ήθελα να πω και εγώ με την σειρά μου, ότι όντως, είναι μια κατηγορία, που λείπει πραγματικά από το φόρουμ μας και σίγουρα, θα πρέπει να μπει και μάλιστα, λίαν συντόμως !

Πριν μιλήσω για την νέα κατηγορία όμως, θα ήθελα να πω δυο λόγια, με καθησυχαστική μορφή, για να απαντήσω σε κάποιο ερώτημα, που έθεσε κάποιος φίλος, για το φόρουμ, σε προσωπικό του μήνυμα, που έλεγε ότι, φοβάται για το φόρουμ, αλλά και την κατάληξη του και ο λόγος, δεν είναι άλλος, από το ότι το φόρουμ λέει, έχει πολύ λίγα άτομα και μάλιστα, ακόμα πολύ λιγότερα άτομα, είναι ενεργά !

Σε απάντηση προς τον φίλο μου, αλλά και πολύ πιθανόν και κάποιων από εσάς, σας λέω ότι, το φόρουμ αυτό, είναι μάλλον μοναδικό ή αν θέλετε, ακόμα καλύτερα, είναι καινοτόμο, σε σχέση με τα άλλα φόρουμ, όπου μπορεί μεν να έχουν εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες μέλη και τα περισσότερα από αυτά να είναι ενεργά, πλην όμως, δεν έχουν το σθένος και την θέληση, να ασχοληθούν με πράγματα, που είναι για την ίδια την ανθρωπότητα και που θέλουν προσπάθεια και επιμονή, ως προς την διερεύνηση τους και κατ΄ επέκταση, την απομυθοποίηση αυτών και για όλους τους άλλους, γνωστούς, αλλά και αγνώστους !

Ο αριθμός των ενεργών ή ακόμα και των μη ενεργών μελών αυτού του φόρουμ, είναι απόλυτα ανάλογος, με την δική μας προσπάθεια, να δείξουμε σε όλους αυτούς, πως όντως υπάρχουν όλα αυτά τα περίεργα φαινόμενα και είναι από καιρό πλέων, κτήμα της εκπαίδευσης του ανθρώπου και της λογικής του ! Έτσι, το επόμενο πράγμα, με το οποίο ο αριθμός των μελών είναι ανάλογος, είναι…Ο φόβος του για το καινό ( νέο ) και η διατήρηση της άμεμπτης, κοινωνικής του εικόνας, η οποία κατά την ως ώρας άποψη αυτού, πρέπει να παραμείνει εκτός από όλα αυτά τα ¨ περίεργα ¨, αλλιώς λέει, ο κόσμος θα τον απελάσει από την αγκάλη του…

Φίλοι μου, μην ανησυχείτε ! Δεν είμαστε εδώ για να γίνουμε παράδειγμα, ( ούτε προς αποφυγήν, αλλά ούτε και προς ακολούθησην, αυτού ) ! Είμαστε εδώ, για να σπάμε την μονότονη ησυχία, σε σχέση με την επερχόμενη αλλαγή, που ο κόσμος, σε λίγο, θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται και να εκλογικεύει ! Αν κάποια μέρα, ο αριθμός των μελών μεγαλώσει πολύ, τότε, ο μόνος λόγος που θα γίνει αυτό, θα είναι γιατί η αλλαγή πλέων, θα τρυπά το ρούχο της κατανόησης του ανθρώπου και θα περνά από αυτό η αλλαγή, προκαλώντας στον άνθρωπο, ρίγη φόβου και ανασφάλειας, για το κάτι νέο…Έτσι, αναζητώντας μια…Απάντηση, στα πολλά και ακατέργαστα πλέων ερωτήματα του, θα καταφύγει στο φόρουμ μας, όπου είτε θα μπει για να δει…Είτε θα μπει, για να μας μιλήσει, για τα ρίγη του…

Δυστυχώς, είναι τέτοιου είδους το φόρουμ, που μόνον αν συμβεί το παραπάνω, θα γεμίσει με μέλη, αν όχι, τότε λίγοι και καλοί…Αυτοί που ξέρουν και μετρούν, αποστάσεις διαφοράς, σε χώρο, χρόνο, ύπαρξη, κόσμους, οντοτικούς και άλλα πολλά …
Αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους, παιδιά της αλλαγής και όχι παιδιά, ενός κατώτερου θεού, όπως λέει και το ομώνυμο έργο !

Τώρα, όσων αφορά την νέα κατηγορία του φόρουμ, ( εφαρμογές ) σας λέω ότι, θα αναρτηθεί εντός ολίγων ημερών μεν, αλλά θα είναι μια κατηγορία, όπου η κίνηση αυτής, θεωρώ ότι θα είναι πολύ αργή ! Αυτό το λέω, επειδή αυτά που θα γράφονται στις εφαρμογές, θα είναι όντως και εφαρμογές ! Δηλαδή, θα μπορεί όποιος ή όποια από εσάς θέλει, ( και μόνον για τον εαυτό του / της ) να τις κάνει πράξη !

Κάθε μια εφαρμογή που θα μπαίνει μέσα στο φόρουμ, θα υποδεικνύει, την απλότητα της πράξης που επιβουλεύεται, την απολυτότητα, πραγμάτωσης αυτής, με ακριβή ποσοστό επί τις εκατό ( % ), τα ακριβή και σταθερά ( φυσική σταθερά ) βήματα, που θα πρέπει να γίνουν, για να επιτευχθεί η πράξη, τους πιθανούς λόγους, αποτυχίας πραγμάτωσης της πράξης της εφαρμογής, ως επίσης και τους τρόπους, με τους οποίους θα μπορούμε να επιδιορθώσουμε, την όποια αποτυχία, από τις αναγραφόμενες. Τέλος, θα δίδονται και οι όποιες καλές ή κακές συνέπειες μπορεί να έχει, η συγκεκριμένη εφαρμογή και η μορφή αποτελέσματος αυτής, με απλά και κατανοητά, παραδείγματα !

Λίγο υπομονή φίλοι και φίλες του φόρουμ !

Ευχαριστώ Johnart !

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
https://diataraktis.forumgreek.com
 
Εξαφάνιση κτιρίου
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Διαταράκτης πραγματικότητας :: Θέματα διατάραξης ( κοσμικής, ανθρώπινης ή προσωπικής ) πραγματικότητας :: Τρόποι διατάραξης της πραγματικότητας που ζούμε και φαινόμενα που έχουμε βιώσει-
Μετάβαση σε: