Εφαρμογή ταξιδίου στον χρόνο μέρος 1

Εφαρμογή για ταξίδι στον χρόνο !


Εδώ και αρκετές δεκάδες χρόνια, ακούμε για την ¨ ύπαρξη¨ της τέταρτης διάστασης ( χρόνος ) και για την ύπαρξη ατόμων ή ότι άλλο, που μπορούν και κάμπτουν, τους νόμους του χρόνου, με κάποιους ακατανόητους τρόπους !

Ανέκαθεν, ο άνθρωπος, ονειρευότανε, να μπορεί να κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο, είτε παρελθόν, είτε μέλλον !

Πάντα όμως, μπροστά του, έπεφταν οι δυσανάλογες, μεταβλητές, που καθιστούσαν το ταξίδι αυτό, αδύνατον !

Οι μεταβλητές, που απαγόρευαν στον άνθρωπο το ταξίδι στον χρόνο, ήταν πολλές και πολύπλοκες, όπως για παράδειγμα, η ταχύτητα, διαύλου, επικοινωνίας, του εδώ, με το όπου, παρελθόν ή μέλλον.

Η ταχύτητα αυτή, εκτιμάται, σε περίπου 99,70 %, της ταχύτητας του φωτός !

Κάτι τέτοιο, όπως αντιλαμβάνεστε, ήταν, είναι και πιθανός να είναι, απολύτως, ακατόρθωτο, πλην όμως, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι υποχρεωτικό να ισχύει, η συγκεκριμένη, ταχύτητα, για την επίτευξη του ταξιδίου στον χρόνο !

Άρα, για όσο διάστημα ( χρονικό ), συνεχίζουν να μας παρουσιάζουν το πρόβλημα, της άπιαστης, ταχύτητας, του φωτός, για την επίτευξη του ταξιδίου, στον χρόνο, σημαίνει, ότι αυτοί δεν θέλουν να μας πουν, ότι το ταξίδι στον χρόνο, έχει επιτευχθεί.

Ο λόγος είναι, γιατί κάτι τέτοιο, θα ξεσήκωνε θύελλες, αντιδράσεων, από τον κόσμο και οι απαιτήσεις τους, θα έπεφταν βροχή !

Να λοιπόν, ο λόγος που κρατούν μυστικό, το ότι κάποιοι, μπορούν να ταξιδέψουν στον χρόνο !

Ένας άλλος, λόγος, που το κρατάν μυστικό είναι, γιατί ξέρουν κάτι, που εμείς ( υποτίθεται ), δεν μπορούμε καν να το καταλάβουμε !
Τι όμως είναι αυτό, που αυτοί γνωρίζουν, αλλά εμείς, δεν δυνάμεθα, ούτε καν να το αντιληφθούμε ;
Μα είναι απλό !
Αν αυτοί καταφέρουν, να ταξιδέψουν προς το παρελθόν μας, τότε αυτόματα, το τώρα μας, μπαίνει σε δυσμένεια για αυτούς και ¨ θεωρητικά για αυτούς, ¨ η ύπαρξη ¨ μας, στο τώρα τους, (δηλαδή στο παρελθόν μας)  είναι στην απόλυτη διάθεση τους !

Ο λόγος, της αυτής ¨ κουτής κατ΄ εμένα ¨ θεωρίας, δεν είναι άλλος, από το ότι θέλουν να πιστεύουν, ότι αν γυρίσουν πχ έναν χρόνο πίσω, από το τώρα μας και πούνε, στους εαυτούς τους, όλα όσα αυτοί από το μέλλον γνωρίζουν, τότε, οι μόνοι που θεωρητικά, παραμένουν ¨ενεργοί στην ζωή¨ ( πριν από έναν χρόνο ), θα είναι αυτοί και μόνον, αυτοί, αφού θα έχουν φτάσει να γνωρίζουν, όλα όσα γνώριζαν και μετά από έναν χρόνο.

Όλοι οι υπόλοιποι ¨ για αυτούς που κάνανε το ταξίδι ¨, δεν έχουν καμία απολύτως σημασία.

Γιατί πολύ απλά, δεν ανήκουν καν, στον δικό τους χρόνο !

Θα προσπαθήσω, να σας απλοποιήσω, όσο μπορώ, το τι εννοώ.

Φανταστείτε, ότι κάποιος, είναι μαζί σας και ότι θέλει να σας κάνει, κακό. ( Με όποια σημασία του κακού, θέλετε να σκεφτείτε εσείς ) πχ να σας χτυπήσει !

Αν αυτός ο κάποιος, σας χτυπήσει στο τώρα… Εσείς θα αντιδράσετε ομοίως, κάτι, που θα κατέληγε σε καυγά μεταξύ σας, με αμφίβολα, αποτελέσματα !

Αυτό όμως, δεν θα μπορούσε να συμβεί, αν αυτός ο κάποιος, σας χτυπούσε, από το δικό του τώρα, στο δικό σας παρελθόν !

Σε αυτήν την περίπτωση, εσείς, ούτε που θα το καταλαβαίνατε, ότι υπεστήκατε, κάποια κακόβουλη, πράξη, από αυτόν, που έχετε απέναντι σας, πράγμα, που θα σας έκανε να συνεχίσετε να μιλάτε με αυτόν, που στην δική του πραγματικότητα, σας χτύπησε !

( Α! και μην νομίζετε, ότι θα θυμάστε, στο τώρα σας, έστω και ως ανάμνηση, την κακόβουλη πράξη, του συνομιλητή σας ) !

Τώρα που πήρατε μια εικόνα για το πώς σκέφτονται αυτοί, καλό είναι, να νιώσετε και το ανάλογο, συναίσθημα, για να είστε στην απόλυτη θέση, να καταλάβετε και γιατί δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ, να μας πουν ότι κατάφεραν, να κάνουν το ταξίδι στον χρόνο ανοικτά !

Φανταστείτε, ότι αυτός που έχετε απέναντι σας, σας είπε ένα μυστικό.

Το μυστικό αυτό, σας ζήτησε να μην το πείτε, σε κανέναν.

Αν τώρα εσείς, ταξιδέψετε, στον χρόνο ( παρελθόν ή μέλλον ) και συναντήσετε τον συγκεκριμένο, άνθρωπο, που σας είπε το μυστικό…Αυτόματα και χωρίς κανέναν, κόπο, απαλλάσσεστε από το βάρος του λόγου σας, γιατί πολύ απλά, δεν τον έχετε δώσει, σε αυτόν,
αφού αν τον ρωτήσετε για το εν λόγω μυστικό, αυτός δεν θα το γνωρίζει!

Αντιθέτως, τον λόγω σας, τον έχετε δώσει, σε αυτόν, από το παρελθόν το δικό σας.  

Ο λόγος είναι γιατί εσείς έχετε κάνει ταξίδι στο χρόνο, αφήνοντας αυτόν, στον οποίο εσείς δώσατε τον λόγω σας, στο παρελθόν για εσάς και ταυτόχρονα στο μέλλον, για αυτόν που εσείς θα συναντήσετε !

Άρα, αυτός που αφήσατε, με αυτόν που βρήκατε, δεν είναι ποτέ και σε καμία περίπτωση, ο ίδιος !

Άρα, το ίδιο συμβαίνει και για αυτούς, που κάνουν τώρα το ταξίδι στον χρόνο…Δεν χρειάζεται, να μας πουν κάτι, γιατί πολύ απλά, εκεί που θα πάνε,( ή εδώ που ήρθαν ) θα συναντήσουν άλλους, από εμάς, που αυτοί γνώριζαν !

Να γιατί λοιπόν, δεν μπαίνουν στην διαδικασία, να μας αποκαλύψουν, ότι έχουν καταφέρει, να κάνουν το ταξίδι, στον χρόνο.

Γιατί πολύ απλά, δεν τους νοιάζει, καθόλου, η γνώμη μας, αλλά ούτε και η ύπαρξη μας καν !

Ο λόγος είναι απλός, αυτοί που ξέρουν…ήδη σήμερα, το τι συμβαίνει, έχουν έρθει, από άλλη χρονική, στιγμή, από την δική μας και πλέων, δεν νιώθουν, καμία μα καμία, υποχρέωση, σε εμάς.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που το ταξίδι στον χρόνο, ακούγεται ότι έχει επιτευχθεί !

Τέτοιες περιπτώσεις είναι, αυτές που διαβάζουμε στο internet για ανθρώπους, χρονοταξιδιώτες, όπως ο John Titor ή ο Andrew Basiago. Μα αν παρατηρήσετε, θα δείτε ότι κανένας τους, δεν μπορεί να δείξει με ακρίβεια για τον αναγνώστη, πως το ταξίδι στον χρόνο, μπορεί να συμβεί.

Ούτε καν, ο John Titor , που έχει παραδώσει ( υποτίθεται ) και σχέδια, για την μηχανή, του χρόνου, με την οποία ήρθε !

Τα σχέδια αυτά υπάρχουν στο internet, αλλά ακόμα και αν ακολουθηθούν, με ακρίβεια, δεν βγάζουν, πουθενά !

Ίσως, γιατί το επίμαχο, σημείο, που καθορίζει την λειτουργία της μηχανής, του χρόνου, λείπει… Τυχαίο, δεν νομίζω !

Αρκετά όμως σας κούρασα, με τον πρόλογο και με όλους αυτούς, που διατείνονται, ότι έχουν ταξιδέψει, στον χρόνο.

Ήρθε καιρός, να μιλήσουμε, για το τι είναι, το χρονικό, ταξίδι και το πώς, μπορεί να γίνει στην πράξη !

Ας ξεκινήσω από την αρχή, που ορίζει, το τι είναι, το ταξίδι στον χρόνο !


Το χρονικό, ταξίδι, είναι κάτι που αιώνες τώρα ο άνθρωπος, προσπαθεί να κατακτήσει, για να μπορέσει να φέρει την αλλαγή, στον τρόπο ζωής, της ίδιας, της ανθρωπότητας !

Είναι όμως όντος, το ταξίδι στον χρόνο, κάτι τόσο, απλό ( υπό μορφή έννοιας ), όσο ο άνθρωπος, το φαντάζεται ;

Όχι !!!

Δυστυχώς, το ταξίδι στον χρόνο, είναι κάτι που δεν μπορεί εύκολα ο ανθρώπινος νους, να συλλάβει και αυτό γιατί, όλοι, όσοι κατά καιρούς έχουν μιλήσει για αυτό, αναφέρονται, σε αυτό, πάντα, με τους ίδιους τρόπους !

Θεωρούν, ότι το ταξίδι στον χρόνο, είναι ικανό, εν ολίγης, να μεταφέρει κάποιον ή κάποιους ή κάτι, από την μια χρονική στιγμή, σε μια άλλη, που βρίσκεται στο μέλλον ή στο παρελθόν !

Ή αλλιώς, ότι το ταξίδι στο χρόνο, πρόκειται να μεταφέρει κάποιον ή κάτι, σε μια παράλληλη, πραγματικότητα !

Τα πράγματα όμως, δεν είναι τόσο απλά !

Ακόμα και αν καταφέρναμε, να μετακινήσουμε, κάποιον ή κάτι, από την μια χρονική, στιγμή, σε κάποια άλλη, δεν είναι απαραίτητο, να πάει και στην ίδια, υπαρξιακή, ευθεία, από όπου ξεκίνησε !

Για να γίνω λίγο πιο κατανοητός, θα σας δώσω ένα παράδειγμα, που θα επεξηγήσει λίγο, το τι εννοώ !

Αν υποθέσουμε, ότι σε κάποιο πολύ εξειδικευμένο, εργαστήριο, με μηχανήματα, που μπορούν να κάνουν πράξη, το ταξίδι στον χρόνο, διεξαγόταν, ένα πείραμα, όπου εμείς θέλαμε, από το σήμερα, να στείλουμε κάτι ή κάποιον, στο παρελθόν μας ή στο μέλλον μας και αυτό όντος, γινόταν, τότε, το πείραμα, θα είχε, την εξής εικόνα :

Σε ένα μηχάνημα ( πιθανών, μηχανή, του χρόνου ), θα τοποθετούσαμε ένα αντικείμενο, πχ ένα τετράδιο.

Το τετράδιο αυτό, θα θέλαμε να το στείλουμε, πχ στο μέλλον μας, δηλαδή, δύο μέρες πιο μπροστά, από το τώρα μας, όπου εκεί, εμείς οι ίδιοι, θα βρισκόμασταν επί του ιδίου μέρους, για να το παραλάβουμε.

Για να μπορέσουμε, να στείλουμε, ένα τετράδιο από το τώρα μας, ακριβώς, δύο μέρες μετά, θα χρειαστεί να ορίσουμε και μια τιμή συχνότητας, τόσο στο μηχάνημα, όσο και στο ίδιο, το τετράδιο, που θα είναι ισόποσες μεν, αλλά, εκ διαμέτρου, αντίθετες !

Στην πραγματικότητα, θα χρειαζόμασταν ένα μηχάνημα, που να έχει ένα ηλεκτρομαγνητικό, πηνίο, αεριώδους, πυρήνα, τόσο, ώστε, να χωρά το εν λόγω τετράδιο !

Επίσης, θα χρειαζόμασταν μεγάλους πυκνωτές, αλλά και ενισχυτές ή ανορθωτές, ρεύματος, αλλά και συχνότητας !

Θα χρειαζόμασταν, το μηχάνημα αυτό, να είναι στημένο έτσι, ούτως ώστε, να λειτουργεί, υπό μορφή απόλυτου και ολοκληρωμένου κυκλώματος, με σημείο, διακόπτη, το ίδιο το πηνίο, αεριώδους, πυρήνα, το οποίο, θα διακόπτει το ρεύμα, αλλά με την συχνότητα, που εμείς θα έχουμε ορίσει !

Οι σταθεροποιητές, θα πρέπει να μπορούν να σταθεροποιούν την ακριβής συχνότητα, επί του ρεύματος, εντός του πηνίου, αεριώδους, πυρήνα, ως επίσης, να μπορούν να σταθεροποιούν την συχνότητα ( υπό μορφή παλμού ), στην άτρακτο, όπου μέσα εκεί, θα βρίσκεται, το τετράδιο !

Τέλος, μας μένει ο υπολογισμός, της συχνότητας !

Χωρίς πολλές, πολλές επεξηγήσεις, η συχνότητα για να μπορέσουμε να μεταφέρουμε κάτι στο μέλλον ή στο παρελθόν, για ακριβώς δύο μέρες, είναι 864.000.000 Ηz / sec απόλυτα σταθερά !

( Μην ρωτάτε πως, αυτή είναι η συχνότητα, για να στείλουμε κάτι, από το τώρα μας, σε απόσταση, δύο ημερών, μέλλον ή παρελθόν ) !

Η ίδια αυτή συχνότητα, θα πρέπει να παίζει, εκ διαμέτρου αντίθετα και στο πηνίο, αεριώδους, πυρήνα, αλλά και στην άτρακτο, που μέσα έχει, το τετράδιο !

Στο πηνίο, θα πρέπει να είναι 864.000.000 Hz / Sec πολώτητας + ( θετικής ).

Ενώ στην άτρακτο, θα πρέπει να είναι 864.000.000 Ηz / sec πολώτητας – ( αρνητικής ) !

Και οι δύο αντίθετες συχνότητες, θα πρέπει να ξεκινήσουν ταυτόχρονα και να μην πηγαίνουν, δυνητικά, από το 0 ~ 864.000.000 Hz / sec αλλά, αυτόματα !

Αυτό για να συμβεί, θα πρέπει να έχουμε διόδους, που επιτρέπουν, μόνον, στην συγκεκριμένη, συχνότητα, να περάσει, τόσο, για να πάει στο πηνίο, όσο και στην άτρακτο, όπου μέσα εκεί, είναι και το τετράδιο !

Τέλος, ανοίγοντας τον διακόπτη ασφαλείας, θα περάσει από το μηχάνημα μας, υψήσυχνο ρεύμα ( υψηλής ), το οποίο, θα διοχετευθεί στα πηνία ανορθωτές, για να μπορέσει, να ανεβάσει την συχνότητα, σχεδόν στα 864.000.000 Hz / sec, μετά, θα αναλάβουν οι σταθεροποιητές, για να κρατάνε την συχνότητα, ακριβώς στα 864.000.000 Hz / sec για να μπορέσει το συγκεκριμένο, υψήσυχνο, ρεύμα, με ακριβής συχνότητα, να περάσει από τις διόδους και να καταλήξει ταυτόχρονα και στο πηνίο, αεριώδους, πυρήνα, αλλά και στην άτρακτο !

( Αυτό για να συμβεί, θα χρειαστούμε κρυστάλλους, χαλαζία ή ακόμα πιο ισχυρούς, όπου θα δονούνται, με την ακριβής, συχνότητα, των 864.000.000 Hz /sec, σταθερά ) !

Τώρα, θα πρέπει να βάλουμε ένα σχεδόν, όμοιο, μηχάνημα σε λειτουργία, προκειμένου να κρατάμε τον σκελετό, της αρχικής, μηχανής, μόνιμα, στο τώρα !

Η συχνότητα που το δεύτερο μηχάνημα θα στέλνει στο πρώτο, ( στον κυρίως, σκελετό, του μηχανήματος ) θα είναι, η ίδια με αυτήν της ατράκτου, σε πόλωση, αλλά και σε παλμό !

Δηλαδή, 864.000.000 Hz / sec – ( αρνητικής, πόλωσης ) !

Αυτό που τώρα κάνουμε είναι, να στέλνουμε ουσιαστικά, το πρώτο μηχάνημα, δύο μέρες στο μέλλον, ( κάτι, που δεν θα γίνει αντιληπτό από εμάς ), όπου εκεί η άτρακτος, που ούτως ή άλλως, βρίσκεται επί του σκελετού του μηχανήματος, θα απέχει, από το τώρα της μηχανής !

Αυτό ουσιαστικά που θα δούμε είναι, την άτρακτο να εξαφανίζεται, από μπροστά μας !

( Αυτό συμβαίνει, γιατί η συχνότητα της ατράκτου, με την συχνότητα, του υπόλοιπου, μηχανήματος, δεν είναι η ίδια, στο τώρα αλλά, είναι η ίδια, μετά από δύο, μέρες )

Έτσι, η άτρακτος ¨θεωρητικά¨ παραμένει στο σημείο, όπου εξ΄ αρχής, εμείς στείλαμε, την μηχανή !

Στα μάτια μας όμως, η μηχανή, θα παραμείνει εδώ, στο τώρα μας, αλλά και ταυτόχρονα και δύο, μέρες, μετά !

Η μόνη διαφορά, θα είναι ότι η άτρακτος, συνάγει με την συχνότητα, των δύο ημερών μετά, της μηχανής και όχι, με την σήμερα και την τώρα, μηχανή, έτσι, η άτρακτος και το τετράδιο εντός της, ¨μεταφέρονται, στο μέλλον, δύο μέρες μετά, από το τώρα μας¨ !

( Αυτό, είναι μια πολύ πρόχειρη όψη, το πώς, πιθανός, να μοιάζει, μια ¨μηχανή, του χρόνου¨ ) !

Αυτή λοιπόν, είναι η εικόνα που το πείραμα αυτό, θα παρουσίαζε, στα μάτια μας !

Αυτό που όμως, δεν θα μπορούσαμε να δούμε, ( όχι χωρίς μελέτες και έρευνες, επί του θέματος ) είναι, ότι το τετράδιο αν ! βρισκόταν, δύο μέρες μετά από το τώρα μας, όπου εμείς, του είχαμε στήσει καρτέρι και το περιμέναμε, θα εμφανιζόταν, ξαφνικά, μπροστά στα μάτια μας.

Με αποτέλεσμα, να πειστούμε ότι καταφέραμε, το ταξίδι στον χρόνο !

Το εν λόγω τετράδιο όμως, δυστυχώς, δεν θα είναι, το ίδιο αν ! έρθει !

Υπάρχει περίπτωση, να είναι το ίδιο τετράδιο, με έστω και λίγο παραλλαγμένες, γραφές, εντός του, ή με τελείως, διαφορετικά πράγματα εντός του, γραμμένα !

Υπάρχει περίπτωση, να είναι απλώς, ένα τετράδιο Άδειο !

Τέλος, υπάρχει περίπτωση, να είναι και το τετράδιο, που εμείς θυμόμαστε και όχι το πραγματικό !

Δυστυχώς, αυτά για να μπορέσουν να γίνουν κατανοητά, θα πρέπει να στείλουμε κάποιον άνθρωπο, έτσι ούτως ώστε, να μπορεί να μας εξηγήσει, από την δική του την πλευρά, τα πράγματα !

Τότε και μόνον, τότε, θα είμαστε σε θέση, να μπορούμε να πούμε με απόλυτη σιγουριά, αν και κατά πόσο, αυτός που εμείς στείλαμε στον χρόνο, είναι και αυτός, που εμείς παραλάβαμε, από το σημείο, χρόνου, και χώρου, που τον στείλαμε !

Όπως και να έχει, το ταξίδι στον χρόνο, δεν είναι μια τόσο απλή, πράξη, όσο ο άνθρωπος φαντάζεται ή όσο το άνωθεν παράδειγμα, μας δείχνει.

Αντιθέτως, το χρονικό, ταξίδι, επέχει πάντοτε, στοιχεία, δυνάμεων, ύπαρξης, πράγμα, που μας οδηγεί, σε διαφορετικές, πραγματικότητες, από αυτήν, την οποία εμείς ζούμε !

( Και όταν λέω διαφορετικές, δεν εννοώ, μόνον, παράλληλες, πραγματικότητες ) !

Η αλήθεια είναι ότι, για την επίτευξη του χρονικού, ταξιδιού, χρειάζεται κάτι, που είναι απολύτως, απαραίτητο !

Το απολύτως, απαραίτητο, λοιπόν στοιχείο αυτό, είναι η πολυυποστασία, τριών, ιδιοτήτων, πραγματικότητας !

1) πολυυποστασία χωρική :

( Η δύναμη χώρος, ως στοιχείο πραγματικότητας και όχι δωμάτιο, δηλώνεται, από την όψη που τα πάντα γύρο μας, έχουν.

Από την θέση επί των τριών διαστάσεων, ( μήκος, ύψος, πλάτος ), που το κάθε τι κατέχει, μέσα στον χώρο, που βρισκόμαστε ( δωμάτιο ), από την γωνία, μοιρών, οριζοντίων, καθέτων και περιμετρικών, της εκάστης, πεπραγμένης, ύλης ( αντικείμενο ) που υπάρχει, μέσα στο δωμάτιο, έξω και παντού, ως επίσης και από την χρησιμότητα, που το κάθε τι εκείνην την ώρα, κατέχει !

( Δηλαδή, σε έναν στατικό, βρόγχο, χρόνου )

Αυτό μας επιτρέπει, να διατηρούμε το δικαίωμα, της μέτρησης αποστάσεων, επί του κάθε επιστητού !

Πχ αν κάτι κινηθεί, από την θέση ( σε μήκος, ύψος ή πλάτος ή περιμετρικά, επί του εαυτού του ή διαγώνια, επί του χώρου ), που εμείς, το αφήσαμε, αναίτια για εμάς και την λογική μας, τότε, αυτό σημαίνει ότι, το αντικείμενο αυτό, κράσσαρε και πλέων εμείς, ακόμα και αν το βλέπουμε, σε άλλη θέση, επί του χώρου, ( δωμάτιο ), δεν είναι το ίδιο αντικείμενο, με αυτό που εμείς γνωρίζαμε !

Αν πάλι, φανεί αναίτια, το εν λόγω αντικείμενο, να αλλάζει, σχήμα, τότε θα ξέρουμε, ότι το αντικείμενο αυτό, μεταφράστηκε ή άλλαξε, μορφή !

Και στις δύο περιπτώσεις, εμείς πλέων είμαστε ικανοί, να μετράμε αποστάσεις, που καταμαρτυρούν, το φαινόμενο !

2) πολυυποστασία χρονική :

( Η δύναμη χρόνος, ως στοιχείο πραγματικότητας και όχι ο χρόνος, του απλού μας ρολογιού, δηλώνεται, από δύο στοιχεία χρόνου, φανερά και άλλα τουλάχιστον, πέντε, διαφορετικά, στοιχεία, χρόνου, που όμως, δεν γίνονται, αισθητά, από τα ανθρώπινα, αντιληπτήρια, όργανα )

α) Ο γενικός, χρόνος, που μετρά για τα πάντα, με τον ίδιο ακριβώς, ρυθμό.

β) Ο οντοτικός, χρόνος, που μετρά για το κάθε ένα ή έναν, με τελείως διαφορετικό, ρυθμό και που σε εμάς, γίνεται, αντιληπτός, από την αλλαγή, της θέσης, του κάθε αντικειμένου, είτε επί χώρου, ( δωματίου ) είτε επί όψης ή σχήματος, του κάθε αντικειμένου ) !

Στην πρώτη περίπτωση, μπορούμε να μετρήσουμε αποστάσεις, από την μέτρηση του ρολογιού μας, η οποία, μπορεί να λέει, λάθος, ώρα πλέων, είτε πηγαίνοντας, μπροστά, είτε, πηγαίνοντας, πίσω !

Αυτό, θα μαρτυρά, το φαινόμενο !

Στην δεύτερη περίπτωση, μπορούμε να μετρήσουμε αποστάσεις, με το ρολόι μας να λέει την σωστή ώρα, αλλά, μια πράξη του γεγονότος που ζούμε αναίτια να γυρίσει πίσω, όπως άλλωστε θα επεξηγήσω και πιο κάτω αναλυτικότερα !

Αυτό, θα μαρτυρά, το φαινόμενο !

3) πολυυποστασία ύπαρξης :

( Η δύναμη, ύπαρξη, ως στοιχείο της πραγματικότητας, δηλώνεται, από αρκετές, πράξεις, που αν τις δούμε πιο προσεκτικά, πάντα καταλήγουν, επί ενός στοιχείου, που το ονομάζουμε είναι !

Τις αποστάσεις, σε αυτήν την περίπτωση, τις μετράμε από την σταθερότητα, των μνημών μας, τις οποίες, υποβάλλουμε σε τεστ, κάθε φορά, που έχουμε κάποια, αμφιβολία, για αυτές, πράγμα που σημαίνει, ότι κάπου, διακρίναμε μια… Διαφορά, απόστασης, ύπαρξης.

Επίσης μετράμε αποστάσεις ύπαρξης  και από την αναγνώριση χαρακτήρα και προσωπικότητας, των γύρο μας !

Η ύπαρξη ή το είναι μας ή όποιου, άλλου, ανθρώπου, ζώου, φυτού, αντικειμένου κοκ μας, δηλώνεται, από το τις εξής, πράξεις :

Η πράξη είναι : Επάνω στο τραπέζι, υπάρχει ένα βιβλίο !

Το πώς εγώ, έχω δει, την αυτήν πραγματικότητα !

Μου το είπε κάποιος ;
Το είδα ;
Είναι ζωγραφισμένο ;
Είναι γραμμένο ;
Το οραματίστηκα ;
Το ονειρεύτηκα ;
Το ένοιωσα ;
Το σκέφτηκα ; κοκ

Το πώς εγώ, θυμάμαι, την αυτήν πραγματικότητα !

Την θυμάμαι, ως κάτι, που άκουσα ;
Ως κάτι, που κάποτε, είδα ;
Ως μια ζωγραφιά ;
Ως πρόταση, σε κάποιο χαρτί ;
Ως ένα παρελθοντικό, όραμα ;
Ως όνειρο ;
Ως συναίσθημα ;
Ως μια σκέψη, που είχα κάνει, κάποτε ; κοκ

Το πώς εγώ, νοιώθω, για αυτήν την πραγματικότητα !

Νοιώθω, ότι το ξέρω, με σιγουριά ;
Νοιώθω, ότι δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος, για αυτό, που ξέρω ; Νοιώθω, ότι το πιστεύω ή όχι, ότι όντος έχει συμβεί ;
Νοιώθω, ότι το αποδέχομαι ή όχι ;
Νοιώθω, ότι προκλήθηκε από φυσικό, αίτιο ή όχι ;
Νοιώθω, ότι είμαι μπερδεμένος, από αυτό ή όχι ; κοκ

Το πώς εγώ, συνδέομαι, με την αυτήν πραγματικότητα !

Υπήρξα, μπροστά, όταν αυτό έγινε, ή όχι ;
Το έζησα εγώ ή άλλος ;
Συνέβαλλα, ενεργά, ή όχι σε αυτό ; κοκ

Το πώς εγώ, ζω, σε αυτήν την πραγματικότητα !

Το τοποθέτησα εγώ, εκεί ;
Είπα σε κάποιον άλλο, να το τοποθετήσει, εκεί ;
Παίζει, κάποιον σημαντικό ρόλο, που είναι εκεί ; κοκ

Το πώς εγώ, μεταβάλλομαι από αυτήν ή μεταβάλλω αυτήν, την πραγματικότητα !

Έχει τοποθετηθεί, το βιβλίο στο τραπέζι, για κάποιον συγκεκριμένο λόγω, εκεί ;
Το έβαλα εκεί, για να το βρει κάποιος και να το διαβάσει ;
Το έβαλε κάποιος άλλος, για να το βρω και να το διαβάσω, εγώ ;
Το έβαλα εκεί, γιατί δεν θέλω, κάποιος άλλος, να το πάρει ;
Το έβαλα εκεί, γιατί λίγο πριν, το διάβαζα ;
Είναι εκεί, γιατί λίγο πριν, το διάβαζε κάποιος άλλος ; κοκ

Το πώς εγώ, συμπεριφέρομαι, σε αυτήν την πραγματικότητα !

Μου αρέσει, που το βιβλίο είναι εκεί ή θέλω να το πάρω, μακριά από εκεί ;

Αφού το βρήκα, θα το διαβάσω, ή όχι ;
Θα πω, σε κάποιον, ότι το βιβλίο, είναι στο τραπέζι ή όχι ; κοκ  

Το αν εγώ, θεωρώ, αυτήν την πραγματικότητα, ως φυσική, σταθερά ( μονουποστατική ) ή ως μεταβλητότητα ( πολυυποστατική ) !

Είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι η πραγματικότητα αυτή, ισχύει ή όχι ;
Θα μπορούσε, να έχει συμβεί, οτιδήποτε άλλο και εγώ, να το είδα, με αυτήν την όψη ;
Θα μπορούσε αυτή η πραγματικότητα, να είναι μια εκ του απείρου ; κοκ

Το σημείο, που εγώ θεωρώ, μονουποστατική ή πολυυποστατική, την αυτήν πραγματικότητα, πχ αν κάτι έχει τελεστή, ήδη, εγώ το βλέπω, ως φυσική, σταθερά, ή ως μεταβλητότητα, το ίδιο και για αυτό που ζω στο τώρα ή αυτό, που πιθανός, να ζήσω, στο μέλλον, εγγύς ή μακρινό !

Υπό μορφή, μονουποστατική, παρελθόντος :

Ξέρω, θυμάμαι, δεν μπορώ να μπερδευτώ, ότι το βιβλίο, ήταν στο τραπέζι ;

Υπό μορφή, πολυυποστατική, παρελθόντος  :

Ξέρω και θυμάμαι, αλλά μπερδεύομαι !
Γιατί είναι πολλές, οι απόψεις, που έχω, για μια πραγματικότητα ;

Υπό μορφή, μονουποστατική, παρόντος :

Το βιβλίο, είναι επάνω, στο τραπέζι !

Υπό μορφή, πολυυποστατική, παρόντος :

Το βιβλίο ή ότι άλλο, είναι επάνω, στο τραπέζι ή το βιβλίο, είναι όπου πχ τραπέζι, πάτωμα, γραφείο κοκ !

Υπό μορφή, μονουποστατική, μέλλοντος :

Το βιβλίο, αν δεν το πάρει, κανείς, θα παραμείνει, στο τραπέζι !

Υπό μορφή, πολυυποστατική, μέλλοντος :

Το βιβλίο, μπορεί να παραμείνει, επάνω στο τραπέζι αλλά μπορεί και να μην παραμείνει και στο τραπέζι και να πάει, όπου, αλλού ) !


Και άλλα, που δεν χρειάζεται να αναφέρω αυτήν την στιγμή, αφού αν όντως, θέλετε, να επιχειρήσετε, ένα χρονικό, ταξίδι, θα τα βρείτε, μπροστά σας !    

Άρα λοιπόν, το ταξίδι στον χρόνο, δεν είναι κάτι το τόσο, απλό, αντιθέτως, επέχει εντός του, στοιχεία, ύπαρξης, τεσσάρων, δυνάμεων !

1) Ανυποστασία :

( όταν χάνεται, το στοιχείο, στο οποίο, μας παραπέμπει, η πράξη ! Πχ όταν χάνεται, μια πραγματικότητα, τελείως ή ένα αντικείμενο ή ένας άνθρωπος κοκ ) !

2) Μονουποστασία :

( Όταν όλα τα άνωθεν, στοιχεία, χώρου, χρόνου και ύπαρξης
– ( είναι μας ), βρίσκονται εις μονάδα.

Δηλαδή, ένα την φορά, ένα είναι ( ύπαρξη ), ένας χώρος ( όψη, πραγματικότητας ) και ένας χρόνος ( σημείο, επί των τριών, διαστάσεων, χώρου, του στοιχείου χρόνος, κινούμενο, σε μήκος ).

( Σαν να υπάρχει, ένα τρισδιάστατο, δωμάτιο, χώρου, μόνον που αυτό, είναι του χρόνου και σε αυτό το 3D δωμάτιο, χρόνου, δεν κινούμαστε εμείς, με το σώμα μας, αλλά, η λογική μας, με το δικό της ) !

Σε αυτήν την περίπτωση, αν η λογική μας κινείται επί μήκος, του 3D χώρου, του χρόνου, τότε, εμείς εκλογικεύουμε, την γνωστή σε όλους μας, πορεία μας στον χρόνο, που ενίοτε, την μετράμε και με το ρολόι μας !

Αν η κίνηση, της λογικής μας, δεν είναι επί του μήκους, του 3D δωματίου, του χρόνου, αλλά, είναι επί το πλάτος, τότε, αυτό που θα συμβεί, είναι, η αλλαγή, μεγέθους, του εύρους, της κλίμακας, του χρόνου, πχ το 1 δευτερόλεπτο, να διαρκεί πολύ περισσότερο ή πολύ λιγότερο !

Τέλος, αν η λογική μας κινηθεί σε ύψος, τότε, αυτό που θα συμβεί είναι, να ζούμε από οντοτικό, χρόνο, σε οντοτικό, χρόνο, ( κάτι, που θα εξηγήσω, παρακάτω ) !

Η εικόνα που εμείς θα βλέπουμε είναι, η απότομη, αλλαγή, της πραγματικότητας μας, χωρίς επιστροφή !  

Τώρα πλέων, με βάση το τελευταίο, στοιχείο, που σας έχω δώσει για το 3D δωμάτιο, του χρόνου, όπου μέσα εκεί, κινείται η λογική, όλων μας, μπορώ, πλέων, να σας κάνω να καταλάβετε, το τι είναι το ταξίδι, στον χρόνο !


Φανταστείτε, ότι μέσα σε αυτό το 3D δωμάτιο, ( στιγμή, πραγματικότητας ) υπάρχουν, πέντε, διαφορετικά, άτομα, που είναι παρέα.

Η εικόνα που αυτό παρουσιάζει στην 3D χωρική, διάσταση, είναι, μια παρέα, που αποτελείται από πέντε, φίλους, να κάθονται σε ένα τραπέζι, καφετερίας και να μιλούν, για πολλά και διάφορα, θέματα !

Η εικόνα που παρουσιάζει, στο 3D δωμάτιο, χρόνου, είναι πέντε διαφορετικές, λογικές ( των πέντε, φίλων ) να στέκονται, παράλληλα η μια από την άλλη, λες και πρόκειται, να κάνουν, αγώνα δρόμου !

Ας υποθέσουμε, ότι το δωμάτιο ( χρόνου ), αυτό, έχει μήκος, 30 βημάτων ( Αν η λογική, έμοιαζε με άνθρωπο και μπορούσε, να περπατήσει μέσα εκεί ).  

Οι πέντε, φίλοι, έχουν κάνει 10 από τα τριάντα, βήματα ( πράγμα, που εξηγείται ως το 30%, του χρόνου, του οποίου, εξ΄ αρχής, αυτοί έχουν, στην διάθεση τους ).

Πχ αν είχαν, τρις ώρες, για να πιούν τον καφέ και να μιλήσουν, κάνοντας η λογική τους 10 βήματα, αυτοί, έχουν ήδη μιλήσει, για μια ολόκληρη, ώρα, από τις τρις, που έχουν, στην διάθεση τους.

Αν τώρα, η λογική του ενός από τους πέντε, δεν κάνει το ενδέκατο, βήμα σε μήκος, του αυτού, δωματίου, χρόνου αλλά, το κάνει, σε πλάτος, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερεις, το κάνουν, σε μήκος, τότε, αυτό που θα φαίνεται στο 3D δωμάτιο, χρόνου, θα είναι τέσσερεις, λογικές, να έχουν διανύσει, 11 βήματα σε μήκος, χρόνου, ( όπου στην εδώ πραγματικότητα, αυτό θα σήμαινε, ότι έχουν διανύσει, μία ώρα και έξι ακόμα λεπτά της ώρας, από τις τρις ώρες ) και μια ακόμα λογική, όπου θα έχει διανύσει, μια ώρα και περίπου δύο, λεπτά, ( αν το εύρος, της μονάδας, του χρόνου, γίνει μικρότερο ) και μια ώρα και εννέα, λεπτά, περίπου, ( αν το εύρος της μονάδας του χρόνου, γίνει, μεγαλύτερο ).

Ενώ η εικόνα που θα φαίνεται, θα είναι τέσσερεις, λογικές, να έχουν κάνει, 11 βήματα, επί μιας ευθείας μήκους και μια λογική, όπου έχει κάνει, 10 βήματα, επί μιας ευθείας μήκους και 1 βήμα πλάτους.

Δηλαδή, επί μιας προσπίπτουσας, ευθείας, προς την προηγούμενη, στην οποία είχε διανύσει, 10 βήματα !

Εντούτοις, οι πέντε, αυτοί, φίλοι, δεν μπορούν να είναι πλέων μαζί !

Αντιθέτως, θα πρέπει μόνιμα, να απέχουν, κάποια λεπτά, παραπάνω ή λιγότερα, οι τέσσερεις φίλοι, από τον πέμπτο !

Επειδή όμως, ο πέμπτος φίλος, αλλά και οι έτεροι, τέσσερεις, δεν κατανόησαν, ότι η λογική του ενός, κινήθηκε, κάθετα, στην προγενέστερη, πορεία, λογικής, αυτού, αλλά και κάθετα, προς την πορεία της λογικής των υπολοίπων, τεσσάρων, φίλων του, δεν θα είναι σε θέση, να καταλάβουν ( βλέποντας το ), ότι αυτός, πρακτικά, έχει κάνει ταξίδι στον χρόνο !

Έτσι, αυτός ( ο πέμπτος, φίλος ), θα βλέπει, πλέων, από εδώ και στο εξής, άλλους, φίλους, που έχουν ίδιο σώμα, αλλά διαφορετικό, αριθμητικό, είναι !

Το ίδιο, θα ισχύει και για τους τέσσερεις, φίλους, που θα βλέπουν μόνιμα πλέων, έναν άλλο πέμπτο, φίλο, που θα έχει το ίδιο σώμα μεν, αλλά, διαφορετικό, αριθμητικό, είναι !

Έτσι, στο 3D δωμάτιο, χώρου πραγματικότητας, οι τέσσερεις, φίλοι, που γνώριζαν τον πέμπτο, με αριθμητικό, είναι πχ ( 32 ) και ποτέ δεν έχουν δει, την παραμικρή, αλλαγή, στον συγκεκριμένο, φίλο, τώρα πλέων, είτε τους αρέσει, είτε όχι, θα έχουν το σώμα του πέμπτου, φίλου, αλλά, με αριθμητικό, είναι πχ ( 43 ) !

Άρα, αυτό που θα πρέπει να προσέξουν οι τέσσερεις, αυτοί, φίλοι, είναι ότι η συμπεριφορά ή η ζωή ή ο χαρακτήρας ή οι μνήμες κοκ του αυτού φίλου, πρόκειται να παρουσιάσει, μεγάλες, αλλαγές !

( Κάτι, που έχει συμβεί σε πολύ, κόσμο, και μετά, παραπονιέται, ότι ο φίλος του, άλλαξε και δεν τον αναγνωρίζει, καθόλου ) !

Στην άλλη πλευρά, όπου ο πέμπτος, φίλος, έχει μείνει με τέσσερεις έτερους, αριθμητικά, σε είναι, φίλους, αυτό που θα παρατηρήσει είναι, ότι και οι τέσσερεις, φίλοι, αυτοί, θα παρουσιάζουν, μεγάλες, αλλαγές, που είτε θα αρέσουν στον πέμπτο, φίλο, είτε όχι.

Όπως και να έχει, δυστυχώς ή ευτυχώς, με αυτούς θα μείνει πλέων !

Άρα, η εικόνα θα είναι, δύο διαφορετικές, πραγματικότητες, που θα βαδίζουν, μακριά η μία από την άλλη και ποτέ, μα ποτέ, δεν θα είναι σε θέση, να καταλάβουν η μια, την ύπαρξη, της άλλης !    


Να λοιπόν, τι είναι, το ταξίδι, στον χρόνο !

Ακόμα και αν οι πέντε, αυτοί, φίλοι, ήταν αυτοί που έκαναν, το πείραμα στο εργαστήριο, με την μηχανή, του χρόνου, ακόμα και αυτοί, όποια και αν ήταν η κατάληξη, θα είχαν την ίδια εικόνα, με την παραπάνω επεξήγηση !

Δηλαδή, ποτέ και σε καμία περίπτωση, ο ταξιδιώτης, δεν πρόκειται να μπορέσει να ξαναβρεθεί, με αυτούς ( σε αριθμητικό, είναι ) που άφησε πίσω, όταν ξεκίνησε, το ταξίδι του !

Το ίδιο ισχύει και για αυτούς που απέστειλαν τον ταξιδευτή, με αριθμητικό, είναι ( 12 ) και παρέλαβαν έναν, που έχει αριθμητικό, είναι ( 77 ) !

Έτσι, όσο και αν ο ταξιδευτής, με το αριθμητικό, είναι ( 12 ) προσπαθεί να αλλάξει, το παρελθόν του, ενώ αυτός θα το ζει, οι υπόλοιποι που είναι στο εργαστήριο, δεν πρόκειται να καταλάβουν, τίποτα !

Ο ταξιδευτής με το είναι ( 77 ) θα έχει αλλάξει το παρελθόν, σε άλλη, πορεία, πραγματικότητας, έτσι όταν έρθει στην εδώ πορεία, πραγματικότητας, ( πάλι, αριθμητικά ) οι πράξεις του, δεν θα είναι αισθητές !

Να γιατί ρωτάνε, για τα παράδοξα, του χρόνου !

Να και κάποια παράδοξα, για αυτούς ή αυτές, που δεν τα έχουν υπόψη τους :

Το παράδοξο, του παππού :

Αυτό το παράδοξο, είναι ευρέος, γνωστό, από πάρα, πολύ, κόσμο, είτε μέσα από συζητήσεις που μπορεί να έχουν προκύψει, μέσα στην ζωή κάποιου ή κάποιας, είτε μέσα από μια ταινία, που μπορεί να έχει δει, είτε από κάποιο, βιβλίο, που μπορεί να έχει διαβάσει ή ακόμα και από το internet, όπου πλέων, πληκτρολογώντας, < το παράδοξο, του παππού > μπορεί ο κάθε ένας ή μια από εμάς, να πάρει την ανάλογη, πληροφορία για αυτό !

Μέσες, άκρες, αυτό που το παράδοξο, του παππού λέει, είναι, ότι μπορείς να ταξιδέψεις στον χρόνο ( στο παρελθόν ) και να σκοτώσεις, τον παππού ή τον πατέρα σου, έτσι ούτως ώστε, να μην μπορείς, να γεννηθείς !

Αν όμως εσύ, δεν έχεις γεννηθεί, τότε σαφώς και δεν υπάρχεις και στο μέλλον και κατά συνέπια, δεν μπορείς να ταξιδέψεις, προς το παρελθόν.

Άρα, αφού δεν έχεις ταξιδέψει στο παρελθόν, σημαίνει, ότι δεν ακύρωσες την γέννηση σου, άρα, ζεις.

Και αφού ζεις, μπορείς να ταξιδέψεις στο παρελθόν και να σκοτώσεις τον παππού ή πατέρα σου, έτσι ώστε, να μην γεννηθείς, ποτέ κοκ !

Συνέχεια θα υπάρχει αυτός ο φαύλος, κύκλος, ο οποίος δεν μπορεί, να διακοπεί ποτέ !

To παράδοξο, της ιδέας :

Σε αυτό το παράδοξο, ο ταξιδευτής λέει, ταξιδεύει στο παρελθόν του, με μια μηχανή, του χρόνου, που αυτός, εφηύρε και εκμυστηρεύεται, σε κάποιον που θα βρει εκεί, το πώς αυτός ( του παρελθόντος ), να μπορέσει να κατασκευάσει την μηχανή, του χρόνου !

Αν όμως αυτός ( του παρελθόντος ), κατασκευάσει την μηχανή, του χρόνου, πριν από αυτόν που έδωσε την ιδέα, τότε η ιδέα αυτή, δεν έχει αρχή.

Αφού ο τύπος του παρελθόντος, θα κατασκευάσει την μηχανή, του χρόνου, με βάση την ιδέα, του πρώτου, κατασκευαστή, της μηχανής, από το μέλλον.

Πως άραγε, ήξερε πώς να φτιάξει την μηχανή του χρόνου ο τύπος του παρελθόντος, αφού ο μέλλον τύπος, δεν κατασκεύασε την μηχανή, του χρόνου και κατά συνέπια, δεν έχει την συγκεκριμένη, ιδέα, για να την μοιραστεί, με αυτόν, από το παρελθόν ;

Η λογική εδώ λέει, ότι η ιδέα αυτή, δεν θα μπορεί, να υφίσταται, πλέων !
( κι όμως, μπορεί μέσο της πολυυποστασίας, της ίδιας, της ιδέας ) !  

Το παράδοξο του συγγενικού :

Σε αυτό το παράδοξο, ο ταξιδευτής, πρόκειται να ταξιδέψει στο παρελθόν και να παντρευτεί την μητέρα του.

Άρα, ο γιος του, θα είναι και πάλι αυτός !

Άλλα αν ο γιος του, είναι αυτός, τότε κάνοντας το ταξίδι ο γιος του και πάλι προς το παρελθόν, γίνεται, πατέρας του εαυτού του, όπως και ο προηγούμενος.

Μόνον που ο πρώτος, γίνεται αυτόματα, παππούς, του εαυτού του, που έχει γιο τον εαυτό του και εγγονό τον εαυτό του, που όταν ταξιδέψει και αυτός στο παρελθόν, θα τον κάνει προπάππου, του εαυτού, και πάει, λέγοντας !

Το παράδοξο, της αλλαγής, ροής, του μέλλοντος :

Σε αυτό το παράδοξο, ο ταξιδευτής, πηγαίνει στο παρελθόν και εξηγεί στον εαυτό του, ( είτε αυτοπροσώπως, είτε βάζει άλλον, να του τα πει ) μια λάθος, κατεύθυνση, ζωής, που υπάρχει στο μέλλον, από μια λάθος, απόφαση, που πείρε αυτός, από το παρελθόν του, βάζοντας τον παρελθοντικό του εαυτό, να αλλάξει την πορεία της ζωής και του μέλλοντος του, με την μέθοδο, αλλαγής, της συγκεκριμένης απόφασης !

Αν όμως αυτό συμβεί, τότε, ο μέλλον ταξιδευτής, δεν υφίσταται και κατά συνέπια, δεν μπορεί να ταξιδέψει προς το παρελθόν και να ειδοποιήσει τον παρελθοντικό του εαυτό, να αλλάξει απόφαση και κατ΄ επέκταση μέλλον !

Το παράδοξο, των παράλληλων, χρονικών, γραμμών :

Σε αυτό το παράδοξο, ο ταξιδευτής, πρόκειται να ταξιδέψει στο παρελθόν και να ποιήσει, πχ το παράδοξο, του παππού.

Δηλαδή, να σκοτώσει τον πατέρα του, για να μην υπάρξει, η γέννηση αυτού !

Γυρίζοντας όμως στο τώρα, ακόμα και αν έχει σκοτώσει τον πατέρα του στο παρελθόν, θα βρει τον πατέρα του, να χαίρει, άκρας, υγείας και φυσικά, να μην έχει καμία ανάμνηση, που να μαρτυρά, τον θάνατο του !

Αυτό λέει, είναι λογικό, αποτέλεσμα, παράλληλων, χρονικών, γραμμών.

Δηλαδή, ο ταξιδευτής, σκότωσε μεν τον πατέρα του, αλλά, σε άλλη χρονική, γραμμή και γύρισε στο τώρα, σε άλλη, χρονική, γραμμή, από αυτή που σκότωσε τον πατέρα του.

Έτσι, ο πατέρας του, στην χρονική, γραμμή, που ο ταξιδευτής γύρισε, χαίρει, άκρας, υγείας !

Το παράδοξο, του τρόπου, ζωής :

Σε αυτήν την περίπτωση, ο ταξιδευτής, δεν κάνει μόνον ένα ταξίδι στον χρόνο, ούτε μόνον προς μια κατεύθυνση, έτσι, ο τρόπος της ζωής του, αλλάζει, δραματικά.

Ο λόγος είναι, γιατί δεν μπορεί να μείνει για πολύ, σε μια χρονική, στιγμή !

Όταν αυτό συμβαίνει, τότε ο συγκεκριμένος ταξιδευτής, πλέων δεν έχει την ζωή που εμείς, σήμερα, γνωρίζουμε, αφού δεν μπορεί να μείνει, για πάντα, με τους ίδιους, ανθρώπους, που βρέθηκε.

Κατά συνέπια, δεν μπορεί να κάνει φίλους ( που θα του συμπαραστέκονται και θα τον αγαπούν ), δεν μπορεί να αγαπήσει, κάποια, γυναίκα ( αν είναι άντρας ή κάποιον, άντρα αν είναι γυναίκα ), δεν μπορεί να αποδώσει, το συναίσθημα της έννοιας του, για το ότι συμβαίνει γύρο του και τέλος ( σε όχι και πολύ, μεγάλο, διάστημα, ) δεν θα έχει καθόλου, συναισθήματα, για το ποιόν ζωής, αυτών που θα βρίσκει, κάθε φορά, στο ταξίδι του !

Για να καταλάβετε τι εννοώ, θα σας δώσω ένα πολύ μικρό, παράδειγμα, για το αν αυτό το παράδοξο, συμβεί, στο τώρα μας και για όλους μας ( δηλαδή, αν η ανθρωπότητα, περάσει εν ζωή, στην τέταρτη, διάσταση, τι θα γίνει ) !